________________
(૪૪) ઓળખીને, તથા તેમને પોતાના પૂર્વભવના ઉપકારી જાણીને તેમને વાંદવાની ઇચ્છાથી તુરત નીચે ઉતરી તેમના ચરણમાં નમસ્કાર કરી કહેવા લાગ્યા કે, હે ભગવન! શું આપ સાહેબ મને ઓળખો છે? તે સાંભળી દીધેલ છે શ્રતજ્ઞાનને ઉપગ જેમણે એવા તે શ્રીગુરૂમહારાજે પણ તે સંપ્રતિરાજાને તેને પૂર્વભવમાં પોતાનો શિષ્ય જાણુને કહ્યું કે, હે રાજન! તમે પૂર્વભવમાં ફક્ત એક દિવસનુંજ સંયમ ધારણ કરનારા અમારાજ શિષ્ય હતા. અને તે સમયે ફક્ત એક દિવસ જ તમેએ આરાધન કરેલા અવ્યક્તસામાયિકના ફલરૂપ આ રાજ્ય પ્રાપ્ત કર્યું છે. એવીરીતનું શ્રી ગુરૂમહારાજનું વચન સાંભળીને અત્યંત ખુશી થયેલા તે સંપ્રતિરાજા જૈનધર્મપર દઢ શ્રદ્ધા આવવાથી પોતાની આંખોમાં હર્ષના આંસુઓ લાવી ફરીને પણ તે ગુરૂમહારાજને વાંદીને એમ કહેવા લાગ્યા કે, હે ભગવન! આપના પસાયથી મને કંગાલ ભિક્ષકને પણ આવી રીતની રાજ્યલક્ષ્મી પ્રાપ્ત થઈ છે, હવે આપ સાહેબ મારે યોગ્ય કાર્ય મને ફરમાવો ? ત્યારે ગુરૂમહારાજે કહ્યું કે, હે રાજન ! જે ધર્મના પસાયથી તમોને આવીરીતની રાજ્ય સમૃદ્ધિ પ્રાપ્ત થઈ છે. તેજ ધર્મનું પ્રભાવનાઆદિકવડે કરીને તમે આરાધન કરે? કે જેથી તમોને વળી પણ સ્વર્ગ તથા મોક્ષઆદિકના શાધતાં સુખની પ્રાપ્તિ થાય. તેથી અત્યંત ખુશી થયેલા તે સંપ્રતિરાજા નાનાપ્રકારની જૈનધર્મ સંબંધી પ્રભાવના કરવા લાગ્યા. વળી પોતે સમ્યકત્વનો સ્વીકાર કરીને સુવર્ણ, રૂપું, તથા પાષાણુઆદિકવડે તેમણે સવાકોડ નવી જેનપ્રતિમાઓ કરાવી, તથા સવાલાખ નવાં જિનમંદિર બંધાવ્યાં. વળી પૂર્વે કરાવેલાં તેરહજાર જિનમંદિરને તેમણે જીર્ણોદ્ધાર કરાવ્યો. વળી ગરીબ અને નિરાધાર ભિક્ષુકઆદિકેને ભેજન આપવા માટે તેણે સાત દાનશાળાઓ કરાવી. પછી તે સંપ્રતિરાજાએ શ્રી મહાવીરપ્રભુના નિર્વાણથી બસે એક્યાસી વિષે વીત્યાબાદ પોતાની રાજધાની એવી ઉજ્જયિની નગરીમાં જૈન ધર્મને ફેલાવો કરવામાટે ચતુર્વિધ જૈનસંઘની એક મહટી સભા એકઠી કરી. તે સભાના પ્રમુખપદે શ્રી આર્યસુહસ્તિજીમહારાજ બિરાજ્યા હતા. પછી ત્યાં મળેલા તે સર્વ સંઘની સંમતિથી તે સંપ્રતિરાજાએ જૈનધર્મને ફેલા કરવામાટે પોતાના અનેક સેવકેને સાધુ મુનિરાજને વેશ પહેરાવીને અનાર્ય દેશોમાં પણ મોકલ્યા.