________________
(૪૩) મળવાની લાલચથી તે મુનિએની પાછળ પાછળ ચાલતાથ ઉપાશ્રયના દ્વારપાસે આવી ઉભો. પછી તે બન્ને મુનિઓએ પણ ગુરૂમહારાજની પાસે જઈ નેચરી આલેચ્યાબાદ તે ૨કભિક્ષુકનું વૃત્તાંત નિવેદન કર્યું. ત્યારે આપેલ છે શ્રુતજ્ઞાનને ઉપયોગ જેમણે એવા તે
સ્થવિર શ્રી આર્ય સુહસ્તિમહારાજે પણ તે રંકના જીવથી આગામકાળમાં થનારી જિનશાસનની પ્રભાવનાને જાણીને તે રંકને ઉપાશ્રયમાં બેલાવી કહ્યું કે, હે મહાનુભાવ! જે તું હમણાજ ચારિત્ર અંગીકાર કરે, તે અમે તને ભાવે તેટલું લાડુઓનું ખૂબ ભેજન આપીએ; તે સાંભળી ભવિષ્યકાળમાં જેનું કલ્યાણ થવાનું છે, એવા તે રકે પણ ચારિત્ર લેવાનું સ્વીકાર્યું. ત્યારે ગુરૂમહારાજે પણ તેજ વખતે તેને દીક્ષા આપીને તેની ઈચ્છા મુજબ લાડુઆદિકનું ભજન કરાવ્યું. પછી તે કભિલુક પણ જેનદીક્ષાના ગુણેનું અનુમોદન કરોથકે અત્યંત ભજન કરવાથી થયેલા અતિસારના રોગથી અપ્રકટ સામાયિકના વ્રતને ધારણ કરતોથકે શુભધ્યાનમાં તત્પર રહી તેજ રાત્રિએ મરણ પામી અશકરાજાના કુણાલનામના અંધપુત્રનો સંપ્રતિનામે પુત્ર થયે. અનુક્રમે તે સંપ્રતિકુમાર પિતાના દાદાએ ગરાસમાં આપેલી, અને માલવાદેશના આભૂષણભૂત એવી ઉજયિની નગરીમાં રાજા થયે. એવામાં શ્રી આર્ય સુહસ્તિછ સ્થવિર પણ મુનિસમૂહેના પરિવાર સહિત વિહાર કરતા થકા અનુક્રમે તેજ ઉ
જ્જયિની નગરીમાં પધાર્યા. તે વખતે ત્યાં શ્રીમાન જીવંતસ્વામી એવા શ્રી મહાવીરપ્રભુની પ્રતિમાને રથયાત્રાને મહત્સવ પ્રવર્તત હતું. તે મહત્સવમાં શ્રીમાન આય સુહસ્તિજી મહારાજ પણ પિતાના પરિવાર સહિત માગમાં ચાલતા હતા. હવે પ્રભુની તે પ્રતિમાનો રથ નગરમાં ફરતા થકે શ્રીમાન ચતુર્વિધ સંઘસહિત રાજદરબાર પાસે આવ્યો. તે વખતે ઝરૂખામાં બેઠેલા સંપ્રતિરાજા તે મહાત્સવમાં નીચે રાજમાર્ગમાં પગે ચાલતા એવા તે આર્ય સુહસ્તિજી નામના સ્થવિર આચાર્ય મહારાજને જોઈને પિતાના મનમાં વિચારવા લાગ્યા કે, અહે! મેં કેઇક પણ સમયે આવા વેષને ધારણ કરનારા સાધુઓને જેએલા છે. એવી રીતે વિચાર કરતાં થકાં તે રાજાને મૂછો આવ્યાબાદ જાતિસ્મરણ જ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. અને તેથી તે જ્ઞાનવડે કરીને તેણે હાથમાં રહેલાં આંબળાંની પેઠે પિતાને પૂર્વભવ જે. ત્યારબાદ તે સંપ્રતિરાજ તે શ્રી આર્ય સુહસ્તિ નામના ગુરૂમહારાજને