________________
(૩૩૪) થિગીરાજ હતા, કે જે પૂર્વે અમારા ઘરની ડહેલીના આડસરમ સિદ્ધરસનું તુંબડું લટકાવીને ગયો હતો, ઇત્યાદિક વિચારતા તે પદ્મસિંહશાહ પોતાની વહારે આવ્યા, અને ત્યાં પિતાના મોટા ભાઇ વધમાનશાહને એકાંતમાં લાવી તેમણે તે સઘળે વૃત્તાંત કહી સંભળાવ્યો. ત્યારે તે બુદ્ધિવાન વર્ધમાનશાહે પદ્મસિંહને કહ્યું કે, હે બંધુ! ખરેખર અક્ષય દ્રવ્યભંડાર કરનારી આ ચિલાવેલીની જડીબુટી છે. આપણા પર તુષ્ટમાં થયેલી આપણું ગોત્રદેવીએ ખરેખર આવી રીતે યોગીરાજના વેષમાં આપણને બે વાર મદદ કરેલી છે. પછી તે બન્ને ભાઈઓએ ચિત્રાવેલની તે જડીબુટીને પોતાના ભંડારમાં મૂકીને તેની પરીક્ષા કરી. પછી તે બન્ને ભાઈઓએ તે જડીના પ્રભાવથી નવલાખ મુદ્રિકાએ તોલીને તે હડમતઠક્કરને આપી દીધી. ત્યારથી માંડીને તેમની વખારનું તે મકાન નવાનગર માં “નવલખા”ના નામથી પ્રસિદ્ધ થયું. તે હડમતઠક્કર પણ તે વખતે એકી સમયે આશ્ચર્ય તથા ભયથી ગભરાથકે તુરતજ તે નવલાખ મુદ્રિકાઓ એક ગાડામાં ભરીને ત્યાંથી નિકળી પિતાને સ્થાનકે ગયો. ત્યારબાદ તે બને ભાઇઓએ ત્યાં નવાનગરમાં રહેવું ભયાનક જાણીને પ્રભાતમાં જ પોતાની. સારસાર વસ્તુઓ લઈને ત્યાંથી પ્રયાણ કર્યું, તથા પોતાના કુટુંબ સહિત તેઓ બનને વહાણમાં બેસી ત્યાંથી છિદેશમાં આવેલી ભદ્રાવતીનગરીમાં આવ્યા. તે સમયે પિતાની આજીવિકા માટે તે બન્ને ભાઇઓની નોકરી કરનારા ઓશવાલજ્ઞાતિના ચારહજાર માણસે પણ ધીમે ધીમે નવાનગર છોડીને ભદ્રાવતી નગરીમાં આવી વસ્યા. વળી તે વખતે તે કઅદેશના રાજા રોભારમલજીએ તે બન્ને ભાઈઓને ઘણું સમાન આપ્યું. પછી ત્યાં નવાનગરમાં આ સર્વ વૃત્તાંતની જાણ થવાથી ક્રોધ પામેલા તે નવાનગરના રાજાએ તે હડમતડકરને પોતાને હાથે તલવારથી મારી નાખે. પછી તે રાજાએ પિતાના હજુરીઆઓને ભદ્રાવતીમાં મોકલીને તે વર્ધમાનશાહ તથા પમસિંહ શાહને પાછા આવી નવાનગરમાં વસવા માટે બોલાવ્યા, પરંતુ તે બન્ને ભાઈઓ ફરીને ત્યાં પાછા આવ્યા નહી. હવે એવી રીતે તે બંને ભાઈઓ તે ચિત્રાવેલીની જડીના પ્રભાવથી ઘણે વ્યાપાર કરતા ત્યાં ભદ્રાવતી નગરીમાંજ નિવાસ કરીને રહ્યા.
પછી એક સમયે વિહાર કરતા થકા તે શ્રી કલ્યાણસાગરસૂરિજી પણ ત્યાં ભદ્રાવતી નગરીમાં પધાર્યા. ત્યારે તે બને ભાઈઓએ મહેર: