________________
( ૨૭૪) - હવે તે કેડન પણ પાઠશાલામાં અભ્યાસ કરતા પિતાની બુદ્ધિના અધિકપણુથી અધ્યાપકના હૃદયમાં પણ આશ્ચર્ય પમાડવા લાગે. અને હમેશાં પોતાની માતા સાથે તે જિનમંદિરમાં જાય છે. એવી રીતે ત્રણ વર્ષે ગયાબાદ તે નાનિગશેઠ પણ પરદેશથી પિતાને ઘેર આવ્યા, ત્યારે શિખેલા વિનયવાળે તે કેડને પણ પિતાના પિતાના ચરણોમાં પડયે, તેના પિતાએ પણ તેને પોતાના ખોળામાં બેસાડીને ચુંબન આદિકથી આનંદ ઉપજાવ્યું. પછી તે નામિલદેવીએ ગુરૂમહારાજે કહેલ વૃત્તાંત પોતાના સ્વામિને કહી સંભળાવ્યો. તે સાંભળી તે નાનિગશેઠ પણ મનમાં આશ્ચર્ય પામી વિચારવા લાગ્યા કે ખરેખર આ કેડન બાળકે છે, છતાં પણ ધર્મકાર્યોમાં ઉત્સાહવાળો તથા બુદ્ધિવાન છે, માટે ખરેખર તે મહાપ્રભાવિક એવા શ્રીધર્મમૂર્તિસૂરિજીએ કહેલું વચન સત્ય થશે. એમ વિચારી તેણે પિતાની પત્નીને પૂછ્યું કે, હે પ્રિયે! તે બાબતના સંબંધમાં તારા મનમાં શે વિચાર આવે છે? ત્યારે મેહમુગ્ધ થયેલી તે નામિલદેવીએ કહ્યું કે, હે સ્વામી! હું તે મારા આ વહાલા તથા આધારરૂપ પુત્રને કઇ પણ પ્રકારે ગુરૂમહારાજને આપવાની નથી. તે સાંભળી તે નાનિગશેઠે પણ તેણીને ખુશી કરવાને તેના વચનને અનુમોદન આપ્યું.
હવે એવી રીતે અનુક્રમે પાઠશાલામાં અભ્યાસ કરતા તે કેડન પણ નવવર્ષોની ઉમરને થશે. એવામાં તે શ્રીધર્મમૂતિસૂરિજી પણ વિચરતાથકા એક વખતે ફરીને પોતાના પરિવાર સહિત તેજ લાડાનામના ગામમાં પધાર્યા. ત્યારે સંઘે મહેસવસહિત તેમનો આદરસત્કાર કર્યો, પછી ઉપાશ્રયમાં પધારી તે ગુરૂમહારાજ વરસાદની ગર્જનાસરખી ગંભીર વાણીથી ભવ્યજનેના મનમાં અત્યંત આનંદ ઉપજાવનારી તથા વૈરાગ્યરસંથી ઘણું લોકોને સંવેગ ઉપજાવનારી ધર્મદેશના દેવા લાગ્યા. તે વખતે તે ધર્મદેશના સાંભલવામાટે કેડન પણ ત્યાં પિતાના માતાપિતા સહિત આવ્યો. એવી રીતની ગુરૂમહારાજના મુખની ધર્મદશના સાંભળીને જેના મનમાં વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન થયેલ છે, એવો તે કેડન સંસારનું અસારપણું જાણુને દેશનાને અંતે હાથ જોડીને ગુરૂમહારાજને કહેવા લાગ્યું કે, હે ભગવન હું આ નીરસ સંસારથી ઉ પામેલ છું, માટે તમે કૃપા કરીને મને દીક્ષા આપી આભયંકર સંસારસમુદ્રથી તારે? એવીરીતની તેની મનહર વાણી સાંભળીને ગુરૂમહારાજે કહ્યું કે, હે વત્સ! હવે તું આ વિષયમાં પ્રમાદ ન કરજે.