________________
( ૨૭૩) અનુક્રમે બાલક્રીડા કરતોથિકે તે કેડીને પિતાના માતાપિતાના મનમાં આનંદ ઉપજાવવા લાગ્યો. હવે એક સમયે તે નાનિગશેઠ વ્યાપાર કરવામાટે પરદેશમાં ગયા હવે અહિં તે કેડનકુમાર પણ અનુક્રમે જ્યારે પાંચ વર્ષો થયો, ત્યારે તેની માતાએ વિદ્યાભ્યાસ કરવા માટે તેને પાઠશાળામાં અધ્યાપકપાસે મેલ્યો. એવામાં શ્રીધર્મમૂતિસૂરિજી વિચરતાથકા પોતાના પરિવાર સહિત તે લેલાડાગામમાં પધાર્યા, ત્યારે સંઘે એકઠા થઇને મહેસવપૂરક તેમને ગામમાં પ્રવેશ કરાવ્યું. તે સમયે તે નાસિલદેવો પણ પોતાના પુત્ર તે કેડનસહિત ગુરૂમહારાજને વાંદવામાટે ઉપાશ્રયે આવી. તે અવસરે પાંચ વર્ષોની ઉમરને તે કેડન પણ કીડા કરતે થકે ત્યાં બેઠેલા ગુરૂમહારાજ સાથે જાણે ઘણું કાળથી પરિચયવાળો હોય નહી.! તેમ ત્યાં જઇ તેમના ખોળામાં બેસી તથા તેમની મુહપત્તી લઇ હસતકે રમવા લાગ્યો. પછી તે કેડને તે મુહુવતી પોતાના મસ્તક પર સ્થાપના કરી. તે જે તે આચાર્ય મહારાજે પણ આશ્ચર્ય પામ્યા, તો તેને પર તે ધારણ કરતા થકા તેના હાથની રેખાઓ જોવા લાગ્યા તે રેખાઓ જોઈ ગુરૂમહારાજે પોતાના હૃદયમાં નિશ્ચય કર્યો કે, ખરેખર આ બાળક આગામીકાળમાં જેનશનને ઉદ્યોત કરનાર થવાને છે. પછી તેની માતાએ બે લાવ્યા છતાં પણ તે કોડનકુમારે ગુરૂમહારાજના ખેાળાને ત્યાગ કર્યો નહી ત્યારે ગુરૂમહારાજે અત્યંત મધુર વચને વડે તે નામિલદેવીને કહ્યું કે, હે સુચને! આ બાળકને તેના અમોને આપી ઘો? કેમકે આગામીકાળમાં તે જે શાસનનો ઉો કરનારે થશે. તે સાંભળી તેણીએ કહ્યું કે, હે ભગવન! આ બાળકના પિતા પ્રદેશમાં ગયેલા છે. વળી અમને આ એકજ પુત્ર છે માટે મારા સ્વામિની આજ્ઞાવિના મારા આ પુત્રને હું આપને કેમ આપી શકું? તે સાંભળી ગુરૂમહારાજે વિચાર્યું કે, આ બાઈને વચને વ્યાજબી યુકિતવાળા છે, તેમ હજુ આ કેડન પણ બાળક છે, અને તેથી સંયમમાગમાં વિચારતા એવા અમને પણ આ બાળકને ઉછેરવામાં હજુ મુશ્કેલી આવશેએમ વિચારી. ગુરૂમહારાજ મૌન રહ્યા. પછી તે નામીલદેવી પણ ગુરૂમહારાજને વંદન કરી કેટલીક મુશ્કેલીએ એટલે પરાણે પિતાના પુત્ર કેડનને લઈ પિતાને ઘેર આવ્યા. ગુરૂમહારાજ પણ તે બાળકને મેળવવા માટે યોગ્ય અવસરની રાહ જોતાથકા ત્યાંથી વિહાર કરી બીજે સ્થાનકે ગયા. ૩૫ શ્રી જેન ભા. પ્રેમ–જામનગર.