________________
( ૨૬૬ ) તે બેગમે માંસમદિર ત્યાગ કરવાનાં પચ્ચખાણ કર્યા. પછી અનુક્રમે શરીર સુધરી ગયાબાદ તે બેગમ ચતુર્માસની અંદર હમેશાં ગુમહારાજને વાંદવા માટે આવતી, તથા ત્યાં (શ્રાવકશ્રાવિકાઓને) શ્રીફલઆદિકની પ્રભાવના આપતી થકી પુણ્ય ઉપાર્જન કરતી હતી. હવે ચતુર્માસ સંપૂર્ણ થયાબાદ ગુરુમહારાજ ત્યાંથી વિહાર કરી પોતાના પરિવાર સહિત વૃદ્ધપણાથી ધીરો ધીમે ગિરનારપર્વત પાસેના જીર્ણદુગ (જુનાગઢ) નામના નગરમાં પધાર્યા. તથા ત્યાં ગિરનાર પર્વત પર ચડીને શ્રી નેમિનાથપ્રભુનાં દર્શન કરી તેઓ પોતાના આ ભાને સફલ માનવા લાગ્યા. પછી તે પર્વતપરથી ઉતરીને તથા સેસાવનમાં યાત્રા કરીને યતિઓના મૂડથી વીટાયાથકા તેઓ જુનાગઢનગરમાં પધાર્યા. ત્યાં ગાંધીગેત્રવાળા લક્ષ્મીચંદ્રઆદિક સકલસંઘે મળીને તેમને ઘણું સન્માનપૂર્વક પ્રવેશ મહોત્સવ કર્યો. હવે તે શ્રીધર્મર્તિસૂરિજીનું વૃદ્ધાવસ્થાથી જર્જરિત થયેલું શરીર જોઇને ત્યાંના સંઘે ત્યાં નિવાસ કરવા માટે આગ્રહથી વિનંતિ કરી. પરંતુ ઉગ્ર વિહાર કરનારા તે ગુરુમહારાજે ત્યાં માસક્ષમણજ કર્યું. તેવાર પછી ત્યાંથી વિહાર કરીને તેઓ પ્રભાસપાટણનામના નગરમાં પધાર્યા, તથા ત્યાંના સંઘે મહેસવપૂર્વક તેમને નગરમાં પ્રવેશ કરાવ્યો. હવે ત્યાં તેમણે એક વખતે પિતાના સઘળા મુનિઓના પરિવારને એકઠા કર્યો. પછી એકવખતે તે શ્રીધર્મમૂર્તિસૂરીશ્વરજીએ મધ્યરાત્રિએ ગચ્છની અધિષ્ટાયિકા એવી શ્રીમહાકાલીદેવીનું સ્મરણ કર્યું. ત્યારે તે દેવી પણ તેજ સમયે ત્યાં તેમની પાસે પ્રકટ થયાં, તોપણ ગુરુમહારાજે તેણુને દીઠી નહી. દેવીએ પિતાના દિવ્ય પ્રભાવથી ઉદ્યોત કર્યો, તોયણું ગુરૂમહારાજે તેમને જોયાં નહી. એવી રીતે તેણુને ન દેખાવાથી જેવામાં ગુરૂમહારાજ ચિંતાતુર થાય છે, તેવામાં ઉપયોગ દેવાથી તે દેવીએ તે ગુરૂમહારાજનું આયુ હવે બાકી પાંચ દિવસનું છે એમ જાણ્યું, અને તેથી જ ગુરૂમહારાજે તે દેવીને જોયાં નહી. ત્યારે તુરતજ તે દેવીએ ગુરૂમહારાજને કહ્યું કે, હે પૂજ્ય! આજે આપે મારૂં શા માટે સ્મરણ કર્યું છે? એવીરીતની તે દેવીની વાણુ સાંભળીને આશ્ચર્ય પામેલા ગુરૂમહારાજે કહ્યું કે, હે માતાજી! આજે હું આ પને કેમ જોઈ શકતા નથી? ત્યારે તે દેવીએ કહ્યું કે, હે પૂજ્ય! સ્વપ આયુવાળા માણસોને પ્રાર્યો કરીને પ્રત્યક્ષ દેવેનું દર્શન દુર્લભ હોય છે. પછી ગુરુમહારાજે કહ્યું કે, હે માતાજી! આજે કે મહાન