Page Text
________________
( રર૩ )
પ૭ શ્રીમેરૂતુંગસૂરિજી !
તેમનો વૃત્તાંત નીચે મુજબ છે – મારવાડદેશમાં આવેલા નાના નામના ગામમાં મીઠડીયાગોત્રની વહોરા નામની શાખામાં વેરસિંહ નામને એક ઉત્તમ શ્રાવક હતા. તેને નાહણદેવી નામની સ્ત્રી હતી. તેઓને વિકમ સંવત ૧૮૦૩ માં ભાલણનામે પુત્ર છે. અને તેણે વૈરાગ્યથી શ્રીમહેંદ્રપ્રભસૂરિજીની પાસે વિક્રમ સંવત ૧૪૧૮ માં દીક્ષા લીધી. તથા તેમનું મેરૂતુંગ નામ રાખ્યું. તથા વિક્રમ સંવત ૧૪ર૬ માં તેમને યોગ્ય જાણીને આચાર્ય મહારાજે સૂરિપદ આપ્યું. હવે એક વખતે વિહાર કરતા તે શ્રીમેરૂતુંગસૂરિજી વઢીયાદેશમાં આવેલા લેવાડા નામના ગામમાં પધાર્યા, તથા ત્યાંના સંઘે તેમને મહેવપૂર્વક ગામમાં પ્રવેશ કરાવ્યો. પછી ત્યાંના સંઘના આગ્રહથી તેઓ તેજ લોલાડા ગામમાં ચતુર્માસ રહ્યા. એવામાં ગુજરાતના અધિપતિ મહમ્મદશાહ નામના બાદશાહનું સૈન્ય તે ગામની નજદીકમાં આવ્યું. તે સમયે તે ગામના ઘણુ માણસો વિવાહના પ્રસંગમાં પાટણઆદિક જુદા જુદા ગામમાં ગયા હતા. તેથી તે અસુરેનાં સન્યના આવવાથી ડરેલા શ્રાવકોએ ત્યાં રહેલા શ્રીમેરૂતુંગસૂ: રિજીને તે વૃત્તાંત કહી સંભળાવ્યું. ત્યારે તે ગુરૂમહારાજે તે શ્રાવકેને કહ્યું કે, તમો સવા મણ ચોખા ( ચાવલ ) અહીં મારી પાસે લાવો ? પછી તે શ્રાવકેએ તેમ કરવાથી તુરતજ ગુરૂમહારાજે તે ચોખા મંત્રીને તેમને પાછા આવ્યા. અને કહ્યું કે, તમોએ ભયને ત્યાગ કરીને તે અસુરના સૈન્યની સન્મુખ આ ચોખા ઉડાડવા, કે જેથી કરીને આ સઘળા ચોખા શસ્ત્રધારી ઘોડેસ્વાર થઈને તે અસુ- ' રેનાં સિન્યની પાછળ દોડશે, અને તેથી અસુરેનું તે સઘળું સત્ય દૂર થઈ ભયને લીધે અહીંથી નાશી જશે.
એવીરીતનાં તે ગુરૂમહારાજનાં વચને સાંભળીને તે શ્રાવકેએ પણ તેમ કરવાથી અસુરોનું તે સઘળું સન્ય ભયભીત થઈ ત્યાંથી નાશી ગયું. એવામાં વિવાહપ્રસંગ પર પૂર્વે બહારગામ ગયેલા ગામને સઘળા લાકે પણ પાછા ત્યાં આવ્યા, તથા આ વૃત્તાંત સાંભ
| SR No. | 006015 |
| Book Title | Mahoti Pattavali |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand Dharshi Trust |
| Publisher | Somchand Dharshi Trust |
| Publication Year | 1929 |
| Total Pages | 492 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 11 MB |