________________
(રરર)
૧૪૭ માં જાસલગોત્રવાળા કર્માનામના શ્રાવકે શ્રી શાંતિનાથપ્રભુની : રૂપાની પ્રતિમા ભરાવી. એવી રીતે પ્રભાવિક એવા આ શ્રીમહેંદપ્રભસૂરિજી વિક્રમ સંવત ૧૮૪૪ માં પોતાનું એક્યાસી વર્ષોનું આયુ સંપૂર્ણ કરીને, તથા પિતાની પાટે શ્રીમેરૂતુંગસૂરિજીને સ્થાપીને પાંચ દિવસેનું અનશન કરી, શુભ ધ્યાન ધ્યાતાથક માગણીર વદી અને ગ્યારસને દિવસે તીર્થાધિરાજ શ્રી શત્રુંજય પર્વતના શિખર પર દેવેલકે પધાર્યા.
આ શ્રીમહેંદ્રપ્રભસૂરિજીના ઉપદેશથી નીચે મુજબ જિનપ્રતિમાઓની પ્રતિષ્ઠાઓ થયેલી જાણવામાં આવેલી છે.
વિક્રમ સંવત ૧૩૮૫માં અસાડ વદી બારસને દિવસે એશવાળજ્ઞાતિના પુનસી નામના શ્રાવકે શ્રી શાંતિનાથપ્રભુની પ્રતિમાની પ્રતિષ્ઠા કરાવેલી છે.
વિક્રમ સંવત ૧૮રર માં અચવાડી ગામમાં હરિયાગોત્રવાળા પદ્ધસિંહશાહે શ્રી આદિનાથ પ્રભુની પ્રતિમાની પ્રતિષ્ઠા કરાવેલી છે.
વિક્રમ સંવત ૧૪૩પ માં તેજ પદ્ધસિંહ શાહે વીછીવાડીયા ગામમાં શ્રી મુનિસુવ્રતસ્વામીજીની પ્રતિમાની પ્રતિષ્ઠા કરાવેલી છે. અને તેજ શ્રાવકના વંશજો વિક્રમ સંવત ૧૪૩૦ થી વીંછીવાડીયાની આડકથી ઓળખાય છે.
એવીરીતે શ્રીવિધિપક્ષગચ્છ, કે જેનું બીજું નામ શ્રીઅંચલગછ છે, તેમના આચાર્યોની વિક્રમ સંવત ૧૪૩૮માં મેરૂતુંગસૂરિજીએ રચેલી મહેટી પઢાવલી સમાપ્ત થઈ.
હવે શ્રીધમમૂર્તિસૂરિજીએ રચેલી તે પછીના બાકીના શ્રીઅંચલગચ્છના આચાર્યોની પટ્ટાવલીનો પ્રારંભ થાય છે.
શ્રીમહેંદ્રપ્રભસૂરિજીએ પોતાના શિષ્યોમાંથી શ્રીમુનિશેખરસૂરિ, શ્રી જયશેખરસૂરિ, તથા શ્રીમેરૂતુંગસૂરિ નામના વણે શિષ્યને રિમંત્ર આપવાપૂર્વક આચાર્યપદ આપ્યાં. અને તેથી શ્રી મુનિશેખરસૂરિછના પરિવારમાં “શેખરશાખાના શાખાચાર્યો થયા, અને તેઓની પાટરપરા તેઓની જુદી પટ્ટાવલિથી જાણી લેવી. અને ચાલતી મુખ્ય પટપરંપરામાં આવેલા તે શ્રોમેરૂતુંગસૂરિજ મુખ્ય પટ્ટધર છે.