Page Text
________________
(૨૧૫) છે પર છે શ્રી અજિતસિંહસૂરિ છે
તેમનું વૃત્તાંત નીચે મુજબ છે– ડેડ નામના ગામમાં શ્રીમાલીજ્ઞાતિના જિનદેવ નામને એક ભાવિક શ્રાવક વસતો હતો. તેને શીલઆદિક અનેક ગુણેથી શેભિતી જિનદેવી નામની સ્ત્રી હતી. તેઓને વિક્રમ સંવત ૧૨૮૩ માં સારંગ નામને પુત્ર થશે. જેનધર્મમાં દઢ મનવાળા તે બને સ્ત્રી ભરતારે એક વખતે પોતાના તે સારંગપુત્ર સહિત તીર્થયાત્રા કરવા માટે ચાલ્યા શિવજય, ગિરનાર તથા આબુઆદિક તીર્થોની યાત્રા કરતાથકા અને નુક્રમે તેઓ સ્તંભનપાથ પ્રભુના દર્શન કરવા માટે તંભતીર્થમાં (ખંભાતનગરમાં) આવ્યા. દેવયોગે ત્યાં તે બને સીભર્તાર જવરના વ્યાધિથી મરણ પામ્યા. તેથી તેના તે નિરાધાર તથા સાત વર્ષોની વયના સારંગ નામના બાળકને ત્યાં પધારેલા વલ્લભીશાખાના શ્રીગુણપ્રભસૂરિને ત્યાંના સંઘે છે. પછી તે સારગકુમારે પણ ગુરૂમહારાજની પાસે વસથકે વિનયઆદિક ગુણવાળે થશે. પછી ગુરૂમહારાજે વિક્રમ સંવત ૧૫૯૧ માં તે સારંગકુમારને દીક્ષા આપી તેનું અજિતસિંહમુનિ નામ આપ્યું. પછી અનુક્રમે શાસ્ત્રોનાં અભ્યાસ કરીને તે શ્રીઅજિતસિંહમુનિ પણ પાટણમાં આવ્યા છે ત્યાં શ્રીસિંહપ્રભસૂરિજીની સાથે ચિત્યવાસ કરીને તે પણ ત્યાં જ રહ્યા. ત્યાં વસતા સઘળા સાલવીએ પણ તેમની ઘણીજ ભક્તિ કરવા લાગ્યા ત્યાં અનુક્રમે તે શ્રીસિંહપ્રભસૂરિજી સ્વર્ગ ગયા બાદ તે શ્રીઅજિતસિંહમુનિને સૂરિપદ આપીને તે સાલવી આદિક શ્રાવકેએ તેમની પાટે સ્થાપ્યા. હવે એક વખતે તેમના ઉપદેશથી પૂરણચંદ્ર નામના એક ધનવાન સાલવીએ સંઘસહિત શ્રી શત્રુંજય તીર્થની યાત્રા કરવા મને રથ કર્યો. પછી તે પુરણચંદ્રની પ્રાર્થનાથી તે શ્રીઅજિતસિંહ સૂરિજી પણ તે સંઘની સાથે મહા આડંબરથી લેનારૂપાની. બનાવેલી પાલખીમાં બેસીને ચાલ્યા. તેમના મસ્તકપર લાલરંગના રેશમી કાપડનું બનાવેલું તથા મહેર ભરતકામવાળું છત્ર ધારણ કરવામાં આવ્યું હતું, બને બાજુએ શ્વેત ચામર વાળા હતાં. આગલા ભાગમાં છડીદા આદિક હથીયારબંધ પચીસ સુભટ અલ. હતા. શ્રાવકશ્રાવિકાનો અમુકાયો તેમને જયજયનાથી વધારતા હતા
* ૩ ક.
| SR No. | 006015 |
| Book Title | Mahoti Pattavali |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand Dharshi Trust |
| Publisher | Somchand Dharshi Trust |
| Publication Year | 1929 |
| Total Pages | 492 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 11 MB |