________________
(૧૪) ૫૧ શ્રીસિંહપ્રભસૂરિ છે
તેમનું વૃત્તાંત નીચે મુજબ છે – ગુજરાતદેશની અંદર વિજાપુર નામનું નગર છે. તે નગરમાં પરવાડજ્ઞાતિને એક અરિસિંહ નામને શેઠ વસતે હતું, અને તેને પ્રીતિમતી નામની સ્ત્રી હતી. તે બન્ને સ્ત્રીભર જેનધર્મના ધ્યાનમાં રક્ત થયાથકા પિતાને સમય વ્યતીત કરતા હતા. સાંસારિક સુખ ભાગવતાં થકાં તેઓને વિક્રમ સંવત ૧૨૮૩ માં એક પુત્ર થયે, અને તેનું તેઓએ સિંહજી નામ પાડયું. હવે દૈવયોગે પાંચ વર્ષોની વયનાજ તે પુલને છોડીને તેના માતાપિતા મારીરોગથી મરણ પામીને દેવલેકમાં ગયા. એ રીતે નિરાધાર થયેલા તે સિંહજીને તેના હરાક નામના કાકાએ પોતાની પાસે રાખે, એવામાં એક સમયે તે ગામમાં શ્રીવલ્લભીશાખાના ગુણપ્રભસૂરિનામના આચાર્ય પધાર્યા. તેમને સેનારૂપાની પાલખી આદિકને મોટો આડંબર જોઈને તે હરાકે વિચાર્યું કે આ સિંહજીને આ ગુરૂમહારાજને સેંપી દઉ, કે જેથી તેની ઘરઆદિક સઘલી મીલકત મારે સ્વાધીન થાય. એમ વિચારી તે હરાક એક દિવસે તે સિંહબાળકને પોતાની સાથે લઈને તે શ્રીગુણપ્રભસૂરિજીને વાંદવામાટે તેમને ઉપાશ્રયે ગયે. પછી ગુરૂમહારાજે પૂછવાથી તે હરકે તે સિંહજીનો વૃત્તાંત તેમને નિવેદન કર્યો. ત્યારે ગુરૂજીએ પણ તે હરાકને એક સોનામહોર આપીને તે સિંહજીને લઇ લીધો. પછી જ્યારે તે આઠ વર્ષોની ઉમરનો થયે ત્યારે ગુરૂમહારાજે તે સિંહજીને વિક્રમ સંવત ૧૨૯૧ માં દીક્ષા આપી, તથા તેનું સિંહપ્રભ નામ પાડયું. અનુક્રમે શાસ્ત્રને અભ્યાસ કરીને તે શ્રીસિંહપ્રભયતિ ન્યાયશાસ્ત્રમાં પારંગામી થયા. પછી તે સિંહપ્રભયતિજીએ પાટણઆદિક નગરમાં મિથિલઆદિક શૈવમતને માનનારા અનેક વાદિઓને વાદમાં જીત્યા. પછી અનુક્રમે વિક્રમ સંવત ૧૩૦૯ માં ખંભાતમાં સંઘે મળીને તેમને સૂરિપદ આપ્યું, તથા શ્રીમહેંદ્ર સિંહસૂરિજીની પાટે સ્થાપ્યા, પછી તેઓ યૌવન તથા અધિકારઆદિકના મદમાં આવી જઈ સંયમગુણને વિસારી મૂકીને ચિત્યવાસ કરી પરિગ્રહ ધારણ કરવામાં મૂર્થિત થયા. પછી તેઓ વિક્રમ સંવત ૧૩૧૩ માં પિતાની પાટે શ્રીઅજિતસિંહસૂરિજીને સ્થાપીને યૌવનવયમાંજ દેવલેકે ગયા.