________________
(૨૧૧)
વિક્રમ સંવત ૧૨૪૪ માં હસ્તિતુડનગરમાં ચહુણવંશના શ્રવણવીર નામે રાજા હતા, તેના પુત્ર શ્રીમાલદેવકુમારને વનમાં ક્રીડા કરતાં વ્યંતરે છયા, રાજાએ ઘણા ઉપાય કર્યાં, પણ કુંવરને સમાધિ થઇ નહી, પણ મરવા પડ્યો. એવામાં શ્રીઅચલગચ્છની વલ્લભીશાખાના મહાપ્રભાવિક આચાર્ય શ્રીપુણ્યતિલકસૂરિ · ત્યાં પધાર્યાં, તેમને પ્રભાવિક જાણી વણવીર રાજા તેમને વાંદવા આવ્યા, તથા પુત્રની હકીકત કહી. ગુરૂએ કહ્યું, તમેા જિનધર્મ સ્વીકારો તે તમારા પુત્રને સમાધિ થઇ જશે. રાજાએ તેમ કરવાની કબુલાત આપવાથી આચાર્ય શ્રી તેમને ઘેર પધાર્યા. તેમને જોઇ તે વ્યતર કુમારના શરીરમાંથી નિકળી ગયે, અને કુમારને સમાધિ થઇ, વ્યતર પ્રગટ થઇ ગુરૂને નમ્યા, અને કહ્યું કે હવે આ વણવીરરાજાને મારા નામથી ગાત્રજા સ્થાપવાનું કહે, હું તેમનુ સાન્નિધ્ય કરીશ. ગુરૂના વચનથી રાજાએ તેમ કર્યું, તે વ્યંતરનું નામ જાસલ હતું, અને તેથી તે વણવીરના વરાજો જાસલગાત્રથી પ્રસિદ્ધ થય. જાસા ( જાષા ) દેવી નામની ગાત્રજ સ્થાપી. તેના કર–જન્મે, સુંડણે, પરણે ત્યારે શાળ પાલીના લાડુ કરે, લણવાલ રૂપાની વારી ચડાવે, તથા કપડું ગજ અઢી, શ્રોલ છે અને ધૃત રોર અહીની માત્ર કરી ગોત્રજા ઝુહુારે, તેમાંથી આ સુહાસણીને આપે, બાકીનું ઘરમાં વાપરું, ગાય ભેંસ વીઆય ત્યારે પ્રથમ વલાણાના ઘૃતનું નીવેદ કરી ગાત્રજા જુહાર, ગુરૂના ઉપદેશથી વર્ણવીરને આશવાળની પક્તિમાં દાખલ કર્યાં.
આ જાસલગેત્રના વરાળે દાંતીવાડા, મડાહુડ, ઉંડ, ફીચાલી, મડપાચલ, અહ્મદપુર, પાટણ, સાચાર, રાધનપુર, કુગિરિ, સંઘાણા, ભીલડી, વડનગર, સહસપુર, ઇડર, ડડાહડ વિગેરે ગામામાં વસે છે.
આ વશમાં ઉડના રહેવાસી વનારોથી લલ્લુસજનીય શાખા નિકળેલી છે.
આ શ્રીપુણ્યતિલકસૂરિજીના ઉપદેશથી વિક્રમ સંવત ૧૨૧૨ માં કાત્યાયનગેાત્રવાલા જીરાલીગામના રહેવાસી મુંજા નામના શ્રાવકે શ્રીઆદિનાથજીની પ્રતિમા ભરાવી છે.