________________
( ૧૨૫ )
સ્મશાનમાં જઇને નિર્ભય થાકે એકસે આ મ`ત્રજાપ કરતા હતા, પરંતુ તે વિદ્યા તેને સિદ્ધ થતી નહોતી. પછી એક વખતે કટાળેલા તથા નિરાશ થયેલા એવા તે ચેાગીને પતને માર્ગે જતા એક મહાધૃત કાડી મલ્યેા. ત્યારે તે સરલ ચિત્તવાળા યાગીએ તે કાપડીની પાસે પાતના વૃત્તાંત કહીને કહ્યું કે, મેં મારા ગુરૂમહારાજે આપેલા પરકાયપ્રવેશ નામની વિદ્યાને આ મંત્ર એક વર્ષ સુધી સાધ્યા. પરંતુ તે વિદ્યા સિદ્ધ થતી નથી. તે સાંભળી તે પૂ કાપડીએ વિચાર્યું કે. ખરેખર શરીરના લક્ષણેાવડે આ યાગી ખત્રીસલક્ષણા પુરૂષ દેખાય છે. હવે કક્રિયાથી જો હું આ યાગીને વા કરૂ, તો તેવષૅ કરીને મારી સુવર્ણપુરૂષ સાધવાની ઇચ્છા સપૂર્ણ થશે. એમ વિચારી તે કાપડીએ તે યેગીને કહ્યું કે, હે મિત્ર! એવા પ્રકારની કોઈ પણ વિદ્યા ઉત્તરસાધકવિના સિદ્ધ થતી નથી. માટે તુ મને ઉત્તરાધક કરીને ફરીને તે વિદ્યા સાધ? તે સાંભળી સરલ ચિત્તવાળા એવા તે યાગીયે પણ તેમ કરવાનુ સ્વીકાર્યું.... એવીરીતે નિશ્ચય કર્યાબાદ તેઓ બન્ને નમ દાનદીના કિનારાપર આવેલા ભરૂચનગરમાં આવ્યા. પછી તે કાપડીને ત્યાં સ્મશાનમાં એસાડીને તે યોગી વિદ્યા! સાધવામાટે કાપડીએ કહેલાં ઘૃત, કાઇ, તથા કણેરનાં પુષ્પઆદિની સામગ્રી એકઠી કરવામાટે નગરમાં ગયા. એવામાં આ શ્રીજયસ ઘરિજી પણ તેજ ભરૂચનગરમાં ચતુર્માસ રહેલા છે. તે વખતે જિનમંદિરે જતા એવા તે આચાય શ્રીએ માર્ગે ચાલતા, તે યાગીને આળખી કહાડ્યો, અને તેમણે વિચાર્યુ કે, ખરેખર આ યોગી બાલ્યાવરથામાં જુગારના વ્યસનથી પિતાએ ઘરમાંથી કહાડી મેલેલા માર્ગે ( સંસારીષણાના ) ભાઈજ છે. વૈરાગ્યથી યાગી થને ખરેખર આ અહીં ભિક્ષામાટે ભમતા જણાય છે. પછી ભાઇના સ્નેહુથી પ્રેરાયેલા એવા તે આચાય બહુારાજે પોતાના એક સેવકને મોકલીને તે યાગીને પાતાની પાસે એલાબ્યા. ત્યારે તે યાગી પણ ત્યાં આવી આચાર્ય શ્રીના સુખસામુ જોતાથકા પોતાના મનમાં વિચાર કરતેજ ઉભા રહ્યો. પછી આચાર્યશ્રીએ તેને કહ્યું કે, હું મહાત્મન! શું તું મને આળખે છે? ત્યારે ભ્રમમાં પડેલા તે યાગીએ કહ્યું કે, હું આપને બરાબર ઓળખી શકતા નથી. પછી આચાય - શ્રીએ પેાતાની બાલક્રીડાદિકના વૃત્તાંતવાળા પેાતાના સાંસારિક