________________
પ્રીત કરીને છેડી રે. રે તેહશું ન ચાલે જેર. મ૦ ૭. જે મનમાં એવું હતું. જે નિસપત કરત ન જાણું. નિસપત કરીને છાંડતાં, રે માણસ હુવે નુકસાન. મ૦ ૮ દેતાં દાન સંવત્સરી, રે સહુ લહે વંછિત પિષ. આ સેવક વંછિત નવિ લહે, રે એ સેવકનો દોષ સખી કહે-“એ શામલે..” રે હું કહું “ લક્ષણ” સેત ઈશુ-લક્ષણ સાચી સખી. જે આપ વિચાર હેત. મ૦ ૧૦
રાગી શું રાગી સહુ રે વેરાગી યે રાગ!” રાગ વિના કિમ દાખવે રે મુગતિ-સુંદરી-માગ ? મ. ૧૧ એક-ગુટ્ટા ઘટતું નથી, રે સઘલયે જાણે લેક અનેકાંતિક ભેગ રે બ્રહ્મચારી ગત-રેગ મ૦ ૧૨ જિણ જેણે તમને જોઉં, રે તિણ જેણે જુવે રાજ! એક-વાર મુઝને જુઓ. રે તે સીજે મુજ કાજ. મ. ૧૩ મેહ-દશા ધરી ભાવના. જે ચિત્ત કહે તત્ત્વ-વિચાર. વીત–રાગતા આદરી રે પ્રાણનાથ નિરધાર. મ. ૧૪ સેવક પણ તે આદરે છે તે રહે સેવક-મામ. મ. આશય સાથે ચાલીએ. જે એહી જ રૂડું કામ. મ. ૧૫ ત્રિ-વિધગ ધરી આઇ રે. નેમિનાથ ભરતાર. ધારણ પિષણ: તારણે રે નવ-રસ-મુગતા-હાર મઠ ૧૬ કારણુ-રૂપી પ્રભુ ભજ્યા રે. ગયું ન કાજ-અકાજ કૃપા કરી મુખ દીજીએ રે આનન્દઘન-પદ-આજ મ૦ ૧૭
