________________
મિસિસ ખાડેલનો દાવા
૧૩૧
ઃઃ
આ અસ્ર છૂટતાં જ મિ॰ પૅટના ઘાસઘા હાશ ઊડી ગયા અને તે ગળગળા થઈ બેયેા, મારા દુશ્મન છાપામાં આવી ગંદી વાતા આવ્યાથી હું જરા ઉશ્કેરાઈ ગયેા હતેા એટલું જ
""
“ પણ તે ઉશ્કેરાટ ધરમાં દાખવવા આવવાની બહાદુરી કરવાને બદલે એ છાપાના તંત્રીને ચાબુકે ચાબુકે ફૅટકારવા કેમ દોડી ન ગયા? હજી પણ તમે એ રીતે તેને ફટકારવા જવાનું વચન આપે!
છે ?
-
ઍડી-ગાર્ડ ગુડિવને તરત જ પેાતાની માલિક્કુને થાબડતાં થાબડતાં જણાવ્યું, વચન આપશેસ્તા; નહિ તે પછી એવા માણસના
<<
પડખામાં ભરાઈ રહેવામાં શે। માલ ?’”
..
મિ॰ પોટને હવે ખેલી નાખવું જ પડયું, “હું જરૂર જઈને એ બદમાશની ખબર લઈ નાખું છું.”
<<
પણ ગુડવિન, એ કયારે જશે ?” મિસિસ પૅૉર્ટ મિ॰ પૅાટના છોભીલાપણાને છેવટની હદે લઈ જવા પૂછ્યું.
<<
હમણાં જ, અબઘડી, અને આ દિવસ પૂરા થાય તે પહેલાં જોઈ લેજો, “મિ પાટે હુંકાર કર્યાં.
મિ પૅટને જ જવાબ એમ કરે ! '' જો કે મનમાં તે ધરનું છાપરું તૂટી પડે અને તે
મિસિસ પૅાટે તરત જ મિ॰ વિંકલને પ્રેમભરી આંખા સાથે પૂછ્યું, “ તમે આ પ્રસંગને કારણે અહીંના વસવાટ ટૂંકા નહીં જ કરી નાખે, એમ માનું છું.”
¢¢
પડયો, ના, ના, તેઓ શા માટે તેમણે ઇચ્છયું કે, વિંકલના માથા ઉપર કાયમને તેની નીચે ગારદ ગઈ જાય !
પણ મિ॰ ટપમન સવારના જ આવી મિ॰ વિંકલને ખરીથી આવેલી મિ॰ પિકવિકની ચિટ્ઠી બતાવી ગયા હતા, જેમાં ત્રણે મિત્રોને ઝટપટ ખરી મુકામે આવી જવા તેમણે જણાવ્યું હતું. એટલે મિ વિંકલે તરત તેા પોતાને જવું જ પડશે, એમ જાહેર કર્યું.
પિ.-૧૧
