________________
ચૂંટણી
૧૩૧
પૅાટે ાકરડી પાસે ૧૮૨૮ની સાલના
'
ગયાં, ખીજી બાજુ મિ॰ ‘ગૅઝેટ ’તી ફાઈલ મંગાવી, તેમાંથી મિ॰ પિકવિકને પેાતાના કેટલાક અગ્રલેખ વાંચી સંભળાવવા માંડયા. મિ॰ પિકવિકની નોંધપાથીમાં એ અગ્રલેખા વિષે જરાય તેાંધ ન હેાવાથી, અમારે મિ॰ વિંકલે કરેલા ઉલ્લેખને જ આધાર લેવા પડે છે કે, એ આખા સમય દરમ્યાન મિ॰ પિકવિક આંખે। મીંચીને જ બધું રસપૂર્વક સાંભળી રહ્યા હતા. અર્થાત, એમ માનવું રહ્યું કે, તે એ શ્રવણના સમગ્ર રસમાં ડૂબી જ ગયા હતા, જેથી એના કશા શબ્દો યાદ રાખી શકયા નહાતા.
૧૭
ચૂંટણી
બીજ
દિવસે સવાર થતાં તે ઢાલ-ગૂગલ-પાકારા વગેરેની એવી ધમાલ મચી ગઈ કે બધા જલદી ઊડી ગયા.
મિ॰ પિકવિકે સૅમ પેાતાની પાસે આવતાં પૂછ્યું, “ કેમ સમ કેવી ધમાલ મચી છે?”
<<
ખૂબ જ, સાહેબ, ખૂબ જ. આપણા લાકા ટાઉન-આર્મ’ આગળ ભેગા થયા છે અને હાંકારા-બકારાથી તેમનું ગળું તેા કયારનું બેસી ગયું છે અને પવનની બાબતમાં પેટ તદ્ન ખાલી થઈ ગયું છે. એટલે તેઓ ગળાને દારૂ વડે, અને પેટને નાસ્તા વડે સમારવાને કામે
લાગ્યા છે.”
(
“ એ લેાકેામાં પેાતાના પક્ષને માટે નિષ્ઠા બહુ ઉત્તમ કાટીની છે, નહિ ? ’
""
જરૂર; જે હિસાબે તેઓ ખાય છે અને પીએ છે, અલબત્ત પક્ષને હિસાખે અને જોખમે,– તે રીતે જોતાં તેમના પેાતાના પક્ષની ભક્તિ બહુ જખરી કહેવી જોઈએ ખરી. કાલે રાતે જ
કેટલાય
