________________
૨૫૮
નિકોલસ નિકલ્ટી બહાર ઊભેલા સ્નૉલીને હવે વિયર્સ અંદર બોલાવી લાવ્યો. સ્નૉલી તો સીધો સ્માઇક પાસે ધસી જઈ, તેનું ગળું પોતાની બગલમાં દબાવી, ઊંચે જોઈ એક હિજરાતા બાપને તેનું સંતાન પાછું મેળવી આપવા બદલ’ પરમાત્માનો આભાર માનવા લાગ્યો. બિચારો સ્માઇક કોઈ કસાઈએ પ્રાણી પકડયું હોય તેમ બીકથી – ત્રાસથી ફફડવા લાગ્યો.
રાફ સ્નૉલીને આશ્વાસન આપતો પૂછવા લાગ્યો, “હવે તમને તમારો પુત્ર મળ્યો ને, મહેરબાન?”
“હું, મળ્યો? ખરેખર મળ્યો? સાચી વાત? હા, હા, આ રહ્યો, હાડકાં, માંસ, ચામડું બધું જ છે ને.” .
માંસ ખાસ નથી, મહેરબાન!” બ્રાઉડી બોલી ઊઠયો. નિકોલસ ગુસ્સે થઈ પૂછવા લાગ્યો, “જો તમે આ છોકરાના સાચા બાપ હો, તો તમે તેની શી વલે થઈ છે તે તો જુઓ, અને તેને પાછો એનું લોહી ચૂસનાર આ નિર્દય માસ્તરને ત્યાં જ મોકલવા ઇચ્છો છો – જ્યાંથી મહા પરાણે હું તેને છોડાવી લાવ્યો
છુિં?”
“ખોટી વાત, જૂઠી વાત! બદનક્ષીની ફરિયાદનો મામલો જ કહો ને ! મારી નિશાળમાં; મારા ઘરમાં, મિસિસ સ્લિવયર્સના માતૃત્વ હેઠળ, નર્યા દૂધ હેઠળ, નર્યા માખણ હેઠળ, નર્યાં કપડાં હેઠળ, અને નરી ચોપડીઓ હેઠળ, છોકરાઓ ફૂલે છે- ફાલે છે, અરે ફાટે છે,” વિયર્સ બોલી ઊઠયો.
રાલ્ફ એને વધુ બોલતો રોકી કહેવા લાગ્યો, “જુઓ, જુઓ, બીજી બાબતોમાં ન ફંટાઓ. મિ0 સ્નૉલી, આ છોકરો તમારો છે, એનાં પૂરતાં પ્રમાણો તમારી પાસે છે? અને મિત્ર સ્કિવયર્સ, તમે પણ ઈશ્વરને માથે રાખીને કહી શકો છો કે, વર્ષોથી સ્માઈક નામથી તમારે ત્યાં મૂકવામાં આવેલો છોકરો આ જ છે, ખરું ને?”
