________________
ચિયરીબલ બ્રધર્સ”
૨૧૧ “ભલા માણસ, મરવાની વાત કેમ માંએ લાવે છે?” બંને ડોસાઓ પોતાનાં નાક જોરથી નસીકતા એકીસાથે બોલી ઊઠયા.
“જુઓ મિત્ર એડવિન, અને જુઓ મિત્ર ચાર્લ્સ, તમે મને વર્ષાસન આપી બહાર મોકલી દેવાની વાત આ કંઈ પહેલી વાર નથી કરી; અને મહેરબાની કરી એ વાત છેક છેલ્લી જ ગણજો. હું કદી એ વસ્તુ કબૂલ રાખવાનો નથી.”
આટલું કહી, ટિમ તરત પોતાના કાચના ખાનામાં જઈને ઊભો રહ્યો; જાણે આખી દુનિયામાં કોઈથી ડરીને પોતાની વાત પડતી મૂકે એ માણસનું નામ ટિમ લિકિનવૉટર ન હોય!
ભાઈ ચાર્લ્સ હવે બોલી ઊઠયા, “ભાઈ, એ માણસ તો હવે હાથથી ગયો છે; આપણી કોઈ વાત સમજદારીથી તે સ્વીકારવા માગતો જ નથી. પણ આપણે તેના બુટ્ટા તરંગો સ્વીકારવા બંધાયેલા નથી. તેને ભાગીદાર બનાવી દો, ભાઈ નેડ; અને જો તે શાંતિને માર્ગે એ વાત સ્વીકારવા તૈયાર ન થાય, તો આપણે વઈનવી વાપરવી રહી.”
સાચી વાત છે,” ભાઈ નેડ પણ મક્કમ નિરધાર ઉપર આવી ગયા હોય તેમ બોલ્યા, “સાચી વાત છે, ભાઈ. કોઈ માણસ આપણી બુદ્ધિપૂર્વકની વાત પણ ન સ્વીકારવા જેવો જક્કી હોય, તો આપણે આપણી સત્તા વાપરવી જ રહી. આપણે તેની સાથે ઝઘડો જ માંડવો જોઈશે.”
ખરી વાત છે, ભાઈ, ઝઘડો માંડવા જેવી જ વાત છે, વળી. પણ આપણે આપણા આ જુવાન મિત્રને વધારે પડતા રોકી રહ્યા છીએ. પેલાં બિચારાં બાન અને તેમનાં સુપુત્રી ઇંતેજારીથી તેમના પાછા ફરવાની રાહ જોતાં હશે. એટલે અત્યારે તો હવે આપણે તેમને વિદાય આપીએ.”
૩
પાછા ફરી, મિસ લા કીવીના મકાનમાં, નિકોલસે જ્યારે આ બધા સમાચારો કહી સંભળાવ્યા, ત્યારે જે આનંદ અને આભારની લાગણી