________________
નિકોલસ નિકબી નસીબ એ જાણે! જો ખરેખર પાણીદાર હશે, તો થોડી ઘણી પજવણી વેઠીને હેમખેમ બહાર નીકળી આવશે; નહિ તો જાય જહન્નમમાં!”
મલબેરી હવે પગ નીચેથી ધરતી ખસવા દે તેવો ન હતો. તેણે તરત જ પોતાના ગઠિયાઓ પાઇક અને પ્લકને મિસિસ નિકલ્બીને પલાળવા માટે મોકલી આપ્યા. અને તવંગરોનું વિદૂષકપણું અને ભાટપણે જ કરીને જીવનારા તે લોકોએ પોતાનું કામ યથાયોગ્ય બનાવ્યું. અતિશયોક્તિભર્યા કેટનાં વખાણ કરીને, અને તેથી વધુ મિસિસ નિકલ્ટીની સુંદરતાનાં વખાણ કરીને, તથા સર મલબેરીની પ્રતિષ્ઠા-મોભો-મિલકત વગેરેનું ભભકદાર વર્ણન કરીને, એ બાનુને છેવટે તેમણે રાતના થિયેટરમાં ખેલ જોવા પધારવા નિમંત્રણ આપ્યું.
મિસિસ નિકલ્બીને પતિના શોકને કારણે એ નિમંત્રણ ગમતું ન હતું. પરંતુ રાલ્ફ નિકલ્વીએ પણ કહેવરાવ્યું છે, એમ પેલાઓએ કહી નાખ્યું, એટલે છેવટે તે કબૂલ થઈ. વળી કેટને માટે “લેડી મલબેરી” નામ પડે એ તેના મગજમાં એટલું જોરથી ભમ્યા કરતું હતું કે, પોતાની પુત્રીનું ‘હિત’ આગળ ધપાવવા માટે પણ તેને તેમ કરવું આવશ્યક લાગ્યું.
પણ મલબેરીનું નસીબ વધુ જોર કરતું હતું. જે થિયેટરની બૉકસમાં મિસિસ નિકલ્બી સાથે પોતે, લૉર્ડ બૅરિસૉફ્ટ અને પ્લેકપાઈક બેઠા હતા, તેની પાસેની જ બૉકસમાં મિસિસ વિટીટ્ટર્લી અને તેનો પતિ ખેલ જોવા આવ્યાં હતાં, અને કેટ પણ મિસિસ વિટીટ્ટર્લીની સોબતણ તરીકે હાજર હતી.
પાઇક અને સ્કુક તરત જ કામે લાગી ગયા; અને મિસિસ વિટીકૃલને તો આ ‘સર’ અને ‘લૉર્ડ” જેવાનું ઓળખાણ મળે એના જેવો બીજો કોઈ પરમ લાભ જ દેખાય નહિ; એટલે ખેલ દરમ્યાન એ બે બૉકસ વચ્ચે અવરજવર વધી ગઈ, અને “ઇન્ટર્નલ' પૂરું
