________________
શ્રી પુનિત મહારાજ
મહારાજે રણછોડબાપાનો આભાર માન્યો. વાચા હરાઈ ગઈ હતી તેને લઈને તેના પિતા મહારાજ પાસે આવ્યા અને તેને ક્ષમા આપવા વિનંતી કરી. મહારાજે તેને પ્રભુનું ચરણામૃત પાવા જણાવ્યું. ઈશ્વરકૃપાથી તેની વાચા પાછી આવી જશે એમ મહારાજે કહ્યું. બન્યું પણ તેમ જ. તેની વાચા પાછી આવી ગઈ.
૩૨
ત્યાગભાવના
સંસારનો ત્યાગ કર્યા વિના સિદ્ધિ પ્રાપ્ત થશે નહીં એવું મહારાજના મનમાં ઠસી ગયું હતું. તેમણે પોતાના ભજનના કાર્યક્રમ દરમિયાન જાહેર કરી દીધું કે, “આ શરીર પર હવે સગાંઓનો હક્ક રહ્યો નથી. હવે તે સાર્વજનિક બન્યું છે.''
એક વાર શિયાળાની કાતિલ ઠંડીમાં મહારાજ ઊભા રહીને ભજન કરે. એક ભાઈના દિલમાં રામ વસ્યા. તેમણે નવી શાલ મહારાજને ઓઢાડી. મહારાજે તે શાલ બાજુમાં એક સાધુને અર્પણ કરી. સૌ એ ત્યાગમૂર્તિ તરફ જોઈ રહ્યા.
એક વાર ચોમાસાના દિવસોમાં મહારાજ પલળતા આવ્યા, અને તે જ હાલતમાં ભજન કરવા ઊભા થયા. લોકોએ તેમને શરદી થશે તેવી દહેશત વ્યક્ત કરી. ‘‘નાશવંત શરીરનાં બહુમાન શા માટે ?'' એવું મહારાજે જણાવ્યું. સંન્યાસી થવાની દહેશત
મહારાજ સાધુસંન્યાસી થઈ જશે એવું તેમના સાથીઓને લાગ્યું. મહારાજ આવું પગલું ભરે તો તેમના કુટુંબની જવાબદારી વિચારી લેવી. દર મહિને તેમના કુટુંબને બસો રૂપિયા મળતા રહે તેવી વ્યવસ્થા કરવાનું નક્કી થયું. ગોરધનદાસ રામોલિયાએ આ
