________________
સંત પુનિત મહારાજ
૩૧
હતી તેમ પોતાની દીકરીના લગ્નમાં રણછોડરાય સહાય કરશે એવી શ્રદ્ધા થઈ. સંઘ લઈને ડાકોર જવાનું થયું ત્યારે રણછોડબાપાને ચિંતા સોંપી પોતે હળવા થઈ ગયા. મહારાજે લગ્નમાં બાપાને નિમંત્રણ આપ્યું. સૌ ભક્તોને પણ જાહેર લગ્નમાં પધારવા નિમંત્રણ આપ્યું. લગ્ન ધંધૂકામાં રાખ્યું હતું. અમદાવાદ અને અન્ય ગામોમાંથી માણસો આવવા લાગ્યાં. સાતસો માણસોની રસોઈ ફૅશનિંગના એ જમાનામાં થાય તે કેટલાક ઇર્ષાળુને ખટકયા વિના કેમ રહે ? આવા એક માણસે મહારાજ પાસે આવીને ‘સવારસાંજ સાતસો માણસોની રસોઈ થાય તે ચલાવી લેવાશે નહીં,' તેમ જણાવ્યું. અને મહારાજને ગંભીર પરિણામની ચેતવણી આપી. પેલા માણસે અમદાવાદના કલેક્ટરને એક પત્ર લખીને માણસ દ્વારા મોકલી આપ્યો અને આ જમણ બંધ થાય તેવો પ્રબંધ કરવા વિનંતી કરી. તેણે જમણવારની જગાએ ઉપવાસનું ત્રાગું કર્યું. અને કોઈ સમજાવવા આવે તો જવાબ આપવો ન પડે તે માટે મૌન ધારણ કર્યું. મહારાજે જરાયે મચક ન આપતાં પેલાએ સત્યાગ્રહ પાછો ખેંચી લીધો, પરંતુ મહારાજને ખુલ્લા પાડવા રાત્રે જાહેર સભા યોજી. કલેકટરનો જવાબ આવ્યો કે લગ્નની સાથે યજ્ઞ છે, અને તેથી તે ધાર્મિક કાર્યમાં લોકો પ્રસાદ લઈ શકે છે.
ઈશ્વરને કરવું કે પેલા ભાઈની વાચા જ સમૂળી બંધ થઈ ગઈ. દેશી-વિલાયતી અનેક ઉપચોરો કર્યાં પણ વ્યર્થ ગયા. તેણે માન્યું કે રાત્રે સભામાં બોલી શકાશે. રાત્રે સભામાં બોલવા તે ઊભો થયો, પણ કશું બોલી શકાયું નહીં. તેની ફજેતી થઈ.
લગ્નપ્રસંગ ઈશ્વરકૃપાથી સુંદર રીતે પરિપૂર્ણ થઈ ગયો.
