________________
શ્રી પુનિત મહારાજ
હતો. સ્વામી શ્રી રામકૃષ્ણ પરમહંસ જેવી ભાવસમાધિ લાગી ગઈ હતી. દેહભાન ભુલાઈ ગયું હતું. ઓચિંતાં મેડી પર ગયેલાં લલિતાબહેને જોયું કે પુત્ર પ્રભુનમાં એકબે ડગલાં હવે આગળ વધશે તો સળિયા વિનાની બારીમાંથી નીચે પડીને મૃત્યુશરણ થશે. સમયસૂચકતાથી, યુક્તિ કરીને માતાએ પુત્રને બચાવી લીધો. ભાવસમાધિ તૂટતાં તે અંગે માતાને મીઠો ઠપકો આપતાં પુત્રે કહ્યું, ‘‘પ્રભુમાં સમાધિસ્થ થયેલ મને કેમ વિક્ષેપ કર્યો ? મા, ઈશ્વર મારું રક્ષણ કરનારો છે.' બાલકૃષ્ણના મનમાં બચપણથી જ ઈશ્વર પ્રત્યેની કેટલી અટળ શ્રદ્ધા ! ઢબુની ચોરી, ચોરી ન કરવાની પ્રતિજ્ઞા
એક વાર પેડો ખાવાની લાલચ નહીં રોકી શકવાથી બાલુએ ઢબુપૈસાની ચોરી કરી. પરંતુ ગાંધીજીએ જેમ સોનાના કડાની ચોરીની કબૂલાત કરી હતી, તેમ બાલુએ પણ ચોરી કર્યાનું સ્વીકારી લીધું અને ફરીથી ચોરી ન કરવાની પ્રતિજ્ઞા લીધી. પાળી પણ ખરી.
પુત્ર માટે માતાની મંજૂરી
લલિતામા ઘંટીમાં લોકોનું અડધો મણ અનાજ રોજ દળી એક આનો મજૂરીનો મેળવતાં. ઉપરાંત લોકોનાં પાણી, વાસણ, કપડાંનું કામ કરીને ગુજરાન ચલાવતાં. બાલુને મા પર દયા આવતી અને આવાં કામ છોડી દેવા માને કહેતો, પરંતુ માને ગુજરાન ચલાવવા લાચારીથી પારકાં કામ કરવાં પડતાં. જોશીની આગાહી
એક વાર કપાસનાં કાલાં ફોલતાં માને બાલુ રવિવારની રજાએ મદદ કરતો હતો. આંગણે આવેલા જોશીએ બાલુને જોઈ
