________________
*
*
*
ચિંતનકણિકા
૫૧
૫૧ * જીવનનો જેટલો સમય પરહિતમાં જાય તેટલો સારો છે.
જ્યાં સુધી ‘દાસ’ હોય ત્યાં સુધી ભગવાન પાસે હોય છે. પરંતુ જ્યારે સ્વામી બને ત્યારે રામ અંતર્યામી બને. પરહિત થયું નહીં, હરિભજન કર્યું નહીં, તો જન્મ લેવો વ્યર્થ નથી ? કાલ થશે એ નિશ્ચિત વાત છે પરંતુ આપણે કાલે હોઈશું એ નિશ્ચિત નથી. વિનયમાં બહુ શક્તિ છે. વિનયશીલ પોતે શાંત રહે છે અને બીજાને પણ શાંતિ આપે છે. વર્ષો નહીં, હજારો જન્મ થાય તો પણ મનની શુદ્ધિ વગર
સાક્ષાત્કાર અશક્ય છે. * કર્તવ્ય ભૂલવું આપણા જીવન સાથે અન્યાય છે.
કષ્ટ સમયે શૈર્ય રાખવાથી સહનશક્તિને બળ મળે છે. દ્વેષ મનની એ વૃત્તિ છે જે એની પ્રતિકૂળતાનો પ્રત્યાઘાત ઈચ્છે છે. ઈશ્વરનિષ્ઠા, સદ્ગુરુવચનમાં વિશ્ર્વાસ અને એકાગ્રતા હોય
તો આત્મજ્ઞાન થવામાં વિલંબ શું? * જો મન અચળ રહી શ્રી ગુરુચરણોનું ચિંતન કરે તો
કામનાઓનો નાશ થાય છે અને સાધકને શાંતિ મળે છે. તમે ભલે કોઈ પણ મંદિરમાં જાઓ પરંતુ ત્યાં જઈને પોતાના ઈષ્ટદેવને જ નજર સામે રાખજો. તદ્રુપતા હશે તો ત્યાં પણ તમને તમારા ઈષ્ટદેવ જ દેખાશે. પૈસો લઈને કોણ આવ્યું હતું ? આત્મબળ જોઈએ. જેનો સંકલ્પ દઢ હોય તેનો પૈસો ગુલામ હોય છે.
