________________
પૂજ્ય શ્રીમોટા કામનાઓ ઊઠે ત્યારે તેમાં ભેળાઈ ના જવું, આપણું રૂપ ના તે છે એમ માની છૂટા થવું. તાટધ્ય રાખતાં રે'વું પ્રત્યક્ષ કામના થતાં જાગૃતિ ચેતના એવી રે' તો કામ સધાય ત્યાં. કોઈનો દોષ જોવાનો આપણાથી કરાય ના, પોતાનો ખોળી ખોળીને, મથો યોગ્ય પૂરું થવા.
દુઃખ એ શક્તિ છે પોતે કાલિકા શી પ્રચંડ તે ! વાળશો જેવી રીતે તે આપશે ફળ એ રીતે. દુઃખ જેને જનો માને, કેક બીજા કશા તણો - છાયા આભાસ છે એ તો, તાપથી જેમ ઝાડનો. જન્મનું સાથી તો દુઃખ, મૃત્યુ સાથ વળી રહ્યું, ભલભલા ભલે ભૂપ એણેય દુઃખ તો સહ્યું. દુ:ખથી તો જણાવે છે સાચું વિશ્વ-સ્વરૂપ શું ! દુ:ખથી તો પમાયે છે તત્ત્વ જીવનનું ખરું.
પ્રેમ, જીવનસાધના જીવતાં જીવતાં જેઓ પ્રેમને કાજ વિશ્વમાં, સર્વાર્પણ કરે ભાવે, શકે તે ભળી પ્રેમમાં. સ્વીકારાઈ શકાતો ના અમસ્તો પ્રેમ કોઈથી, પ્રેમની ભૂખ તો કેવી વધે છે આપતાં ઊંડી !
