________________
વચનામૃત
૨૯ પેટ ભરીને ભગવાનનાં ગુણગાન ગાશે.'' – “હે પ્રભુ! મને અંધકારમાંથી પ્રકાશમાં લઈ જા.”
ત્રષિઓની આ પ્રાર્થના પર મેં વારંવાર મનન કર્યું છે, અહંતાનું અંધારું છે. પ્રેમ એ ન બુઝાય તેવો દાવો છે. તેનું એક કિરણ પણ જીવનને અજવાળી જાય તો આપણા પર અપરંપાર કૃપા થઈ કહેવાય. માળા છોડીને, મંદિરોના ઘંટ મૂકીને, ગરીબોનાં ઝૂંપડાંમાં જાઓ ત્યાં તમારો પ્રભુ રાહ જોતો બેઠો છે. તમારી આકાંક્ષાઓ અને મુસીબતો તમારાં પાપો સહિત પ્રભુના ચરણે ધરો. તમારી અંદરનો અંધકાર પ્રભુ પાસે ખુલ્લો કરવામાં ડરશો નહીં. જેવા છો તેવા તેના ચરણકમળમાં બેસી જાઓ. તેની અસર તમારા પર થવાની. ભગવાનનો ખરો ભક્ત કોણ? જે કદી ફરિયાદ કરતો નથી, પણ સ્વીકારી લે છે - બધા જ ફાયદા, બધાં જ નુકસાન, - જે બધું પ્રભુ મોકલે છે. સ્વાર્થ અને એકલપેટાપણું ભયંકર પાપ છે. જ્યાં સુધી માનવ એમ નહીં સમજે કે જુદા જુદા વર્ગો, જ્ઞાતિઓ, પ્રજાઓ અને રાષ્ટ્રો માનવ અને માનવેતર, પશુઓ અને પક્ષીઓ અને સર્વ ચરાચર વસ્તુઓ એક જ જીવનનાં અનેક પાસાં છે ત્યાં સુધી નવી સમાજરચના ઊભી નહીં થાય. પ્રાણીમાત્ર પ્રત્યે માયાળુ બનો, સર્વના જીવનમાં સુંદરતા લાવો. નાનાંમોટાં બધાંમાં પ્રભુના મુખારવિંદનાં દર્શન કરો. દયા રાખો. દયામાં સૌને બાંધો.
