________________
સ્વામીજીની વાણી
૪૧ માતા તેને હડસેલી કાઢતી નથી, તેમ જ તે બાળકને સાફ થઈને પછી આવવાનું કહેતી નથી. તે તો બાળકને તેડી લે છે, તેને નવરાવે– ધોવરાવે છે, તેને સાફ કરે છે. આપણા આ સંસારમાં રહેલી માતા કરતાં તો પરમાત્મા વધુ દયાળુ ને વાત્સલ્યવાળા
* યાદ રાખો કે ભગવાન કોઈને દંડતો નથી. ભગવાન તો પ્રેમસ્વરૂપ અને દયાનિધાન છે. આપણા સંશયો જ આપણા શત્રુઓ છે, તેમનું જ આ સર્વ તોફાન છે. જેને આપણે પાપ કહીએ છીએ તે આપણી કૃતિ છે.
* ખરું પૂછો તો આપણે ઈશ્વરને પ્રેમ કરવાનો નથી હોતો, પણ ઈશ્વર જે સ્વયં પ્રેમસ્વરૂપ છે તે આપણા હૃદયમાં બિરાજે છે તે જાણવું જોઈએ. આપણામાં વસેલા એ વિરાટ પ્રેમને શરણે જવાથી આપણે પોતે પ્રેમસ્વરૂપ બની જઈએ છીએ. પછી તો કેવળ પ્રેમ આપણામાંથી નીતરે છે. વસ્તુતઃ આપણે સાક્ષાત્ પ્રેમની મૂર્તિ બની જઈએ છીએ.
* હે રામ! જ્યારે તારો સર્વશક્તિમાન હાથ કામ કરે છે ત્યારે, વિદનમાત્ર નહીંવત્ થઈ જાય છે; તારા એક સ્પર્શથી આખું વિશ્વ ઘડીમાં પલટાઈ જાય છે.
* કર્મનો નિયમ ઘડનાર ઈશ્વર છે. જો ઈશ્વર પોતે તે કર્મના નિયમને હટાવી ના શકે તો પછી તે નિયમ ઈશ્વર કરતાં મોટો ગણાય. પરંતુ આમ તો હોય નહીં. એટલે કર્મના નિયમને તોડવાની શક્તિ ઈશ્વર પાસે હોવી જોઈએ. એક રાજા કાનૂન ઘડ છે કે ખૂન કરનારને મોતની શિક્ષા થશે; છતાં રાજાને માફી બક્ષવાની સત્તા છે. જે કાયદો તે પોતે ઘડે છે તે તેનાથી વધુ
