________________
પ્રકરણ ૨
ગૃહત્યાગ અને સંન્યાસ
સંસારત્યાગનો નિશ્ચય થઈ જતાં તેમણે ગેરુઆ રંગનાં બે કપડાં રંગાવી લીધાં. મિત્રને અને પત્નીને એમ બે પત્રો લખ્યા અને તા. ૨૭-૧૨-૧૯૨૨ના રોજ વહેલી સવારના પાંચ વાગ્યે નીકળતી ગાડીમાં વિઠ્ઠલરાવ ઘર છોડી નીકળી પડ્યા. સાથે ર૫ રૂપિયા, ગીતા, બાઈબલ તથા બીજાં કેટલાંક પુસ્તકો લીધાં.
ક્યાં જવું કે આગળ શું કરવું તે વિશેની કોઈ કલ્પના તેમના મનમાં ન હતી. ઘર તો છોડ્યું, પણ રામ પોતાને ક્યાં લઈ જાય છે તેની એમને કશી જ ખબર ન હતી. બીજી રાતે મધરાતે એક સ્ટેશનમાં બેઠા હતા ત્યાં સ્ટેશનનો ઘંટ વાગ્યો. નજીકમાં એક તામિલવાસી બેઠો હતો તેણે વિઠ્ઠલરાવને પૂછ્યું, “ક્યાં જવું છે?' પણ વિઠ્ઠલરાવ શો જવાબ આપે? પેલા સજ્જને તેમને પોતાની સાથે ત્રિચીનાપલ્લી સુધી લઈ જવાનું માથે લીધું અને બીજી સાંજે વિઠ્ઠલરાવ તેની સાથે ત્રિચી પહોંચ્યા. રાત એક ઓટલા પર સતત રામના નામનો જપ કરતાં વિતાવી અને બીજી સવારે સાત માઈલ પર આવેલા, શ્રીરંગમ ચાલીને પહોંચ્યા. પોતાને સાંસારિક જીવનમાંથી દૂર ખેંચી લાવવા પાછળ રામનો શો ઉદ્દેશ હતો તેની કંઈક ઝાંખી વિઠ્ઠલરાવને થવા લાગી. તેમને લાગ્યું કે પવિત્ર નદીઓ અને તીર્થસ્થાનોની જાત્રા કરાવવાની રામની ઈચ્છા જણાય છે. શ્રીરંગમમાં કાવેરીમાં સ્નાન કરી રામની પ્રેરણાને તેમની આજ્ઞા ગણી વિઠ્ઠલરાવે જાતે જ ભગવાં
