________________
મહાપ્રભુ શ્રીવલ્લભાચાર્ય આજે તે પોતાના સંતાનના રૂપમાં ભગવદ્ વિભૂતિના પ્રાકટ્યનો મંગલ પ્રસંગ પ્રત્યક્ષ અનુભવી રહ્યા હતા. બાળકનાં સામુદ્રિક ચિહન (જ્યોતિષશાસ્ત્રમાં નિર્દિષ્ટ) જોઈને નિશ્ચય થયો કે આ કોઈ સામાન્ય જીવ નથી પણ અનેક જીવોનો ઉદ્ધાર કરનાર મહાપુરુષ છે. બાળક અને તેની માતાની સુરક્ષા અને સંસ્કાર માટે ચૌડા નગરમાં પાછા આવી લક્ષ્મણ ભટ્ટજી કેટલાક દિવસ રહ્યા. અને એમના કેટલાક સગાને જેમને કાશી વહેલા જવાની ઉતાવળ હતી. તેઓ કાશીના માર્ગે વળ્યા.
વલ્લભાચાર્યનું પ્રાકટ્ય સંવત ૧૫૩૫ શકે ૧૪૦૦ વૈશાખ વદી ૧૧(ગુજરાતીમાં ચૈત્ર વદ ૧૧)ના દિવસે રાત્રિના ૬ ઘડી ને ૪૪ પળે થયો હતો. આ જ બાળક દિવ્ય ગુણ, આદર્શ આચરણ, અનુપમ પાંડિત્ય, લોકહિતચિંતનથી અલંકૃત હોવાથી આગળ જતાં શ્રીવલ્લભાચાર્ય મહાપ્રભુના નામથી જગદ્ગુરુરૂપે વિશ્વપ્રસિદ્ધ થયો, જેમણે દુઃખી, પીડિત, અશાંત જનસમાજના જીવનમાં ભક્તિમાર્ગના પ્રચારથી ભગવદ્રસસુધાનું સિંચન કર્યું.
નામકરણ – અક્ષરારંભ આ બાળકને પ્રથમ સ્તનપાન માતાએ કરાવ્યું એ દિવસ સંવત ૧૫૩૫ ચૈત્ર વદી ૧રને સોમવાર હતો. પિતાએ બાળકના જાતકર્મ સંસ્કાર વગેરે ક્રિયાઓ કરી. નામકરણ સંસ્કારમાં પિતા લક્ષ્મણ ભટ્ટજીએ આ બાળક સર્વને વહાલો હોવાના કારણે તેનું નામ શ્રીવલલભ રાખ્યું. તે ઉપરાંત દૈવનામ કૃષ્ણપ્રસાદ', માસનામ જનાર્દન', અને નક્ષત્રનામ “શ્રવિષ્ટ' રાખ્યું. બાળકનું શરીર હૃષ્ટપુષ્ટ, શરીરનો રંગ શ્યામ; આકૃતિ સુંદર, અલૌકિક અને
