________________
પયગંબર જરથુષ્ટ્રની ગાથા
४७ છે કે, “લોભ, લાલચ કરશો નહીં, અદેખાઈ, ચાડીચુગલીથી દૂર રહેજો, ક્રોધ કરશો નહીં.' તે પ્રકારની શિખામણ પણ પયગંબર જરથુષ્ટ્ર સર્વે યુવતીઓને આપે છે. કારણ જરથુષ્ટ્ર જાણે છે કે એક પ્રજાની ઉન્નતિ ને સંસ્કૃતિનો આધાર એક માતા તેનાં બાળકોને કેવું શિક્ષણ આપે છે અર્થાત્ તેમને કેવી રીતે ઘડે છે તેના પર છે. એથી જ એક માતાને “ઘરની સરદાર, ગુરુ અને નેતા સમાન જરથોસ્તી ધર્મમાં ગણવામાં આવે છે. આ બધું વર્ણન ‘વહીસ્તાઈતી' ગાથામાં સમાયેલ છે.
આ પાંચ ગાથા જે પયગંબર જરથુષ્ટ રચેલ છે તે સિવાય પણ કેટલાંક ભણતરો જે ગાથાની ભાષામાં છે જેમ કે “હકૂતનયશ્ત' (સાત ફિરસ્તાઓનું-ચાઇનું ભણતર) જેમાં યજને(યજ્ઞ)નાં પ્રકરણ ૩પ થી ૪ર સમાઈ જાય છે તથા કૂસ્તી બાંધતી વખતનું શરૂઆતનું અને છેવટનું ભણતર યજશને(યજ્ઞ)ના પ૪મા પ્રકરણનો પણ સમાવેશ થાય છે. તે ઉપરાંત એ જ યજનેનાં પ્રકરણ ૧૮, ૧૯ અને ૨૦માં “યથાઅહુવઈર્યો' (ઈશ્વરેચ્છા)
અશેમવહુ' (સંપૂર્ણ પવિત્રતા) અને ‘યે કહે હાતાંમ' (પવિત્ર આત્માઓની માનભરી યાદ) એ ત્રણ ભણતરો પણ સમાઈ જાય છે. એ પાછલાં ત્રણ ભણતરો ખૂબ જૂના પયગંબર જરથુષ્ટ્રના જમાનાની પણ આગમજનાં હોવાનું મનાય છે. આ પાછલાં ત્રણ ભણતશેને ““આઝાદમાંથો (મંત્રો) તરીકે ઓળખવામાં આવે છે, કારણ કે જરથોસ્તી ધર્મના દરેક ભણતરમાં આ કલામો (મંત્રો) અવશ્ય હોય છે જ.
આ સૃષ્ટિનું સંચાલન ખુદા અને તેમના છ અમેશાસ્પદો (પવિત્ર-દિવ્ય ફિરસ્તાઓ) મળીને સાત પવિત્ર અણદીઠ હસ્તીઓથી થાય છે જે નીચે મુજબ છે :
