________________
પયગંબર જરથુષ્ટ્ર
લગ્ન થાય ત્યારે લગ્નના સર્ટિફિકેટ (marriage declaration form) પર તે કન્યાને બદલે તેના પિતા યા કાયદેસરના વાલીની સહી લેવાય છે.
૫. ‘સ્તોમઝન' : જે પુરુષને દીકરો ન હોય અને ફક્ત દીકરીઓ જ હોય તે પોતાના જમાઈ સાથે કરાર કરે છે કે તેમને જે દીકરો થાય તે તેના માતમહ(માના પિતા)નો દત્તક બને. આમ “Adoption' દત્તક લેવાની રૂઢિ તે જમાનામાં પણ ઈરાનમાં હતી. આની મતલબ એ જ કે દીકરીના દીકરાને દત્તક લેવાથી કુટુંબના પૈસા, દોલત કુટુંબમાં જ રહે. “સ્તોર' એટલે જ ‘Adoption' દત્તક, પાલક.
આગળ કહ્યું તેમ આ પાંચમાં પ્રથમ પ્રકારની કન્યા શાહઝન' એ સર્વોત્તમ પ્રકાર ગણાતો. ખરો શબ્દ ‘પાદશાહઝન' (ઉપર મુજબ એમાં પ્રથમ બે અક્ષર “પાદ” નીકળી જઈ ‘શાહઝન' બન્યા. આજે પણ ખાસ કરીને ગુજરાતનાં શહેરો સુરત-નવસારી વગેરે અને ગામડામાં વરરાજા, સરઘસરૂપે કન્યાને ઘેર પરણવા જાય છે એ સરઘસને પણ “શાહઝન' તરીકે સંબોધવામાં આવે છે.
અસલ ઈરાનમાં સ્ત્રીવર્ગનું સમાજમાં ઘણું માન હતું. ઈરાનમાં એક રાણીએ રાજ્ય કરેલું. ઈરાન પર દુમનો ચડી આવ્યા ત્યારે ઈરાની લશ્કરની સરદારી એક વેળા (તેના સેનાપતિની માંદગીને લીધે) તેની દીકરીએ – એક સ્ત્રીએ લીધી હતી. અને દુશ્મનોને ખૂબ હંફાવ્યા હતા. લડતાં લડતાં તેના માથા પરનો ટોપો – Helmetપડી જવાથી તેના બાલ ખુલ્લા થઈ ગયા ત્યારે દુશ્મનોને જણાયું કે સામા પક્ષનો સેનાપતિ એક સ્ત્રી છે.
આમ રાણી અને લશ્કરની સેનાપતિ ઉપરાંત ઘણીખરી ઈરાની “વિદુષીઓ' (ભણેલીગણેલી સ્ત્રીઓ) રાજ્યસભામાં બેસી શકતી અને રાજકીય તેમ જ ધાર્મિક ચર્ચામાં ભાગ લેતી