________________
ભગવાન ઈશુ ? એમ હતું.
પછી તે દસે કન્યાઓ પોતાના દીવા પ્રગટાવી વરને વધાવવા નીકળી. તેમાં પાંચ કન્યાઓ ડાહી હતી અને પાંચ મૂર્ખ હતી. ડાહી કન્યાઓએ પોતાની સાથે તેલની કુપીઓ પણ રાખી, જેથી દીવામાં તેલ થઈ રહે તો પૂરી શકાય. પણ જે કન્યાઓ મૂર્ખ હતી, તેમણે તેલ રાખ્યું નહીં.
વરને આવતાં વાર લાગી એટલે બધી સૂઈ ગઈ. ત્યાં મધરાતે સાદ પડ્યો કે વરરાજા આવી પહોંચ્યા છે. એટલે તે બધી પોતાના દીવાની દિવેટો સંકોરવા લાગી. પેલી મૂર્ખ કન્યાઓ ડાહીને કહેવા લાગી, “અમને તમારી પાસેથી થોડું તેલ આપો.'' ત્યારે પેલી ડાહી કન્યાઓ બોલી કે, ““અમે એમ કરીએ તો અમારા દીવા પણ ઓલવાઈ જાય. માટે તમે બજારમાંથી તેલ લઈ આવો.''
ત્યારે તે પાંચ મૂર્ખ કન્યાઓ બજારમાં તેલ લેવા ગઈ. પણ એટલી વારમાં તો વરરાજા આવી પહોંચ્યા અને જે કન્યાઓ તૈયાર હતી તેમને લઈ લગ્નમંદિરમાં ગયા અને તે પછી મંદિરનાં બારણાં વાસી દેવામાં આવ્યાં.
પછી પેલી મૂર્ખ કન્યાઓ આવીને કહેવા લાગી, ““હે નાથ, બારણાં ખોલો અને અમને સ્વીકારો.' પણ વરરાજાએ કહ્યું, “તમે પાછાં જાઓ. હું તમને ઓળખતો નથી.'' માટે ગફલતમાં રહેવું નહીં. ઈશ્વરનું તેડું અને પરીક્ષા કઈ ક્ષણે આવી પહોંચશે તે કહેવાય નહીં.
જૂના કપડા પર નવા કપડાનું થીંગડું ન દેવાય, કારણ કે તેથી જૂના પર વધારે ખેંચ પડે, અને વધારે ચિરાય.