________________
પ્રભુનું રાજ્ય આવી રહ્યું છે !
૩૫ બહાર આવે છે. ‘‘હા, હું પોતે જ મારી પોતાની સાક્ષી ભરું છું. હું જોઈ રહ્યો છું કે હું એકલો નથી. તમે લોકો દુન્યવી દષ્ટિએ ન્યાય તોળવા બેસો છો, જ્યારે હું કોઈનો ન્યાય તોળતો જ નથી. વળી હું ન્યાય તોળતો હોઉં તો પણ હું જોઉં છું કે મારા ન્યાયમાં વજૂદ છે કારણ કે એ ન્યાય તોળનાર હું એકલો નથી, પણ હું અને મને મોકલનાર એ બંને છીએ. તમારા શાસ્ત્રમાં લખ્યું છે ને કે બે માણસની સાક્ષી વજૂદવાળી કહેવાય. એટલે હું
જ્યારે મારા પક્ષમાં સાક્ષી આપું છું ત્યારે મારા પિતા પણ મારા પક્ષમાં સાક્ષી આપતા હોય છે.''
ક્યાં છે તમારા પિતા ?'
તમે નથી ઓળખતા મને કે નથી ઓળખતા મારા પિતાને. તમે જો મને ઓળખતા હોત તો મારા પિતાને પણ ઓળખી શકત.''
એનું એ ભાન ઘડીભર પણ ખંડિત નથી થતું કે એ “ઈશ્વરપુત્ર છે. પોતે કોણ છે તે માણસને યાદ રાખવું પડતું નથી, એટલું ઈશુને માટે પોતાનું પરમપિતાના પુત્ર હોવું તે સ્વાભાવિક બની ગયું છે. પણ લોકો એની આ ભાષાને સમજી શકતા નથી. ઈશુ, ઈશ્વરપ્રેરિત વાણી બોલે છે, ઈશુનું માધ્યમ બનાવીને પ્રભુ અથવા તો કોઈ સલ્શક્તિ ઈશ્વરી પ્રેરણા વહેવડાવવા માગે છે - આ તથ્ય લોકોને સમજાતું નથી. જે લોકો ભક્તિભાવપૂર્વક અથવા પૂજ્યભાવે ઈશુને “અવતાર' સમજી લે છે, તેમને એમની ભાષામાં કશું ડંખતું નથી, પણ તે સિવાયના લોકોને તો ઈશુ- વાણીમાં નર્યો અહંકાર જ સંભળાય છે. પરિણામે ઈશુ અંગેની એક ગેરસમજ પણ તત્કાલીન
