________________
૪૦
' પ્રસાદ વિધિઓ કર્યા. ના ધાર્યું હોય ત્યાં એ જઈ ચડતાં અને ન માગી હોય તેના ઉપર કૃપા વરસાવતાં. ડૉ. રાધાકૃષ્ણ એક ઈસ્પિતાલમાં બીમાર હતા અને કોઈને મળવાની રજા નહોતી, છતાં શ્રીમા ત્યાં પહોંચી ગયાં અને તેમના મસ્તકે વરદ હસ્ત થાપીને આવતાં રહ્યાં. આવા તો અનેક પ્રસંગો છે.
એક વાર શ્રીમા ગાંધીજીની પ્રાર્થના સભામાં ગયાં. સાથે વૃંદાવનના બેત્રણ મહાત્માઓ પણ હતા. સૌને માટે પ્રાર્થનામંચ ઉપર સ્થાન થયું. પાછા વળતાં ગાંધીજીએ કહ્યું: “કોઈ એક જગ્યાએ નથી રહેતાં, ના?'' મા કહેઃ “હું તો એક જ સ્થાન પર છું, આ આખો એક જ બાગ છે, એમાં ફરતી ઘૂમતી રહું છું.' અટ્ટહાસ્ય કરીને ગાંધીજીએ વાતનું સમર્થન કર્યું. મા કહેતાં કે “હું એમની સમીપ જ રહું છું.' સેવાગ્રામમાં પણ એ ગયેલાં અને સભામાં પણ બેઠેલાં ત્યારે નિકટના એક સાથીએ પૂછ્યું: ““મા તમને આવી સભામાં જતાં સંકોચ ન થયો?' મા કહેઃ ““મને વળી સંકોચ શાનો થાય!'' જવાહરલાલ માને મળવા આવતા અને પ્રસન્ન થઈને વિદાય લેતા. શંકરાચાર્ય સાથે એમની મુલાકાત થતી અને શ્રી અરવિંદ સાથે પણ સૂક્ષ્મ દર્શન થયું હતું.
શ્રીમા ઉત્તરકાશી અને તેથી આગળ જઈને ગંગોત્રી તથા શ્રી બદરીનાથ વગેરે પણ ગયેલાં. તેમણે ત્રિવેણીમાં પણ સ્નાન કરેલું. સાવિત્રી યજ્ઞો કર્યા. પુરીના મહાસાગરમાં નાહ્યાં અને મથુરા વૃંદાવનમાં સત્સંગ કીર્તન કર્યા. નર્મદાનાં ચાણોદ કરનાળીમાં પણ મા પધારેલાં. હિંદવાસીઓના હૃદયમાં આજે જે તીર્થ, જે અનુષ્ઠાન, જે મહાત્મા આદરપૂર્વક વસ્યા છે એમની સન્મુખ મા પ્રગટ થયેલાં અને ત્યારે એ તીર્થો,
