________________
૩૮
હજરત મહંમદ અને ઇસ્લામ થોડા દિવસ પછી તેમણે ફક્ત પોતાના કુળના એટલે અબદુલ મુત્તલિબના વંશના લોકોને પોતાને ઘેર રોફઠા કર્યા. તેમને ખૂબ સમજાવ્યા પણ અલી સિવાય બીજા કોઈએ તેમની વાત ન સાંભળી.
મક્કાવાળાઓની આશા છોડીને તેમણે હવે બહારથી આવનારા યાત્રાળુઓ તરફ વધારે ધ્યાન આપવું શરૂ કર્યું.
આથી કુરેશીઓ તેમની વિરુદ્ધ થઈ ગયા. કુરેશીઓની ઘણી આવક કાબાનાં ૩૬૦ દેવદેવીઓની પૂજા મારફતે થતી હતી અને ઘણાંને તો ગુજરાતનું એ જ સાધન હતું. આ જ એમની કમાણી હતી. એમાં જ મક્કાનું માહાભ્ય હતું. અને તેના પર જ મહંમદસાહેબનો સૌથી મોટો હુમલો હતો. હજારો વરસથી દૃઢ થયેલી શ્રદ્ધા સહેલાઈથી ડગતી નથી. કુરશીઓએ દરેક જગ્યાએ મહંમદસાહેબનો વિરોધ કરવા માંડ્યો.
મહંમદસાહેબ જ્યાં જતા ત્યાં તેમની મજાક ઉડાવવામાં આવતી, કટાક્ષભરી ટીકાઓ કરવામાં આવતી અને ગાળી દેવામાં આવતી. તેઓ ઉપદેશ કરવા ઊઠતા ત્યારે તેમના પર મળ અને મરેલાં જાનવરનાં આંતરડાં ફેંકવામાં આવતાં. લોકોને કહેવામાં આવતું કે, “અબદુલ્લાનો પુત્ર પાગલ થઈ ગયો છે. તેનું સાંભળશો નહીં.” વળી શોર મચાવીને તેમની વાત કોઈ સાંભળી ન શકે એવો પ્રયત્ન કરવામાં આવતો. કેટલીયે વાર તેમને પથ્થર મારી મારીને ઘાયલ કરવામાં આવ્યા. એક વાર કાબાની અંદર મહંમદસાહેબ પર હુમલો કરવામાં આવ્યો. અને અબુ બકે તેમને બચાવ્યા ન હોત તો તેઓ તેમને ત્યાં જ પૂરા કરી નાખત. જ્યારે આ બધાથી કાંઈ ન વળ્યું અને મહંમદસાહેબ ન અટકળ્યા ત્યારે જે લોકો મહંમદસાહેબની વાત માનીને તે પ્રમાણે વર્તન કરવા માંડતા તેમના પર ત્રાસ ગુજારવા માંડયો.
મહંમદસાહેબના કહેવાથી બિલાલ નામના એક હબસી ગુલામે મક્કાની મૂર્તિઓની પૂજા કરવાનો ઇન્કાર કર્યો હતો. તેને સખત તાપમાં રેતી પર સુવાડી તેના પર એક ભારે પથ્થર મૂકવામાં આવ્યો,
