________________
८९०
ફ્રીરસૌમr [પ્રશસ્તિત્રમ્ છો૨૦-૨૫ नृपमालदेवपृष्ठे प्रविष्टकान्यद्विवाददरितमनाः।
योधपुरे 'किल पाशादिनचन्द्रो वाचकः सुचिरम् ॥ १० ॥ વાદીઓના વદને દૂર કરવામાં દત્તચિત્ત એવા “પાર્ધચન્દ્રનામના ઉપાધ્યાયને વેધપુરના માલદેવરાજાની રાજસભામાં આદરપૂર્વક પ્રવેશ મળતો હતે. ૧૦
જિumો શ્રીરવિ દઢ રમત્તે જાતરાતિ() જા
भेजुरनेके मुमयोऽप्युपकारिणमिव गणाधीशम् ॥ ११ ॥ વિણના હદયમાં જેમ લક્ષમી રમે તેમ જેઓનાં હૃદયમાં અગિયાર અંગરૂપી લક્ષ્મી ક્રિીડા કરી રહી છે તેવા ગણાધીશ જગર્વિસૂરિની અનેક મુનિઓ ખૂબ જ બહુમાનપૂર્વક ઉપાસના કરતા હતા. ૧૧
श्रीसीहविमलवि बुधस्तस्य विनेयोऽजनिष्ट शिष्टबुधः ।
यद्धिषणाजितधिषणोऽध्येतुं दिवि कविसमीपेऽगात् ॥ १२ ॥ તે જગર્વિસૂરિ વિનયી, પંડિત શ્રેષ્ઠ એવા “સિંહવિમલગણી” નામના શિષ્ય હતા. જે સિંહવિમલગણીની પ્રતિભાશક્તિથી પરાભવ પામેલ સુરગુરુ, તેથી જ જાણે સ્વર્ગમાં શુકની પાસે અભ્યાસ કરવા માટે ગયે ન હોય. તે ૧૨
यो मौतमनामानं सभासमक्ष जिगाय वादीन्द्रम् ।
श्रीदेवसरिरविरिव कुमुदादिमचन्द्रदिग्वसनम् ॥ १३ ॥ વાદી દેવસૂરિની જેમ સિંહવિમલગણીએ ગૌતમરાજાની રાજસભામાં દિગંબર મુમુદચન્દ્ર નામના સમર્થ વાદીને પરાસ્ત કર્યો હતો. ૧૩
नारायणदुर्गाद्या भूमीन्द्रा येन रञ्जिताः स्वर्गे ।
राजसिंहदेवमुख्या हेमादिमचन्द्रगुरुणेव ॥ १४ ॥ જેમ હેમચન્દ્રાચાર્યે સિદ્ધરાજ જયસિંહ, કુમારપાલ આદિ રાજાઓને પ્રતિબંધ કર્યો હતો તેમ સિંહવિમલ ગણીએ પણ નારાયણદુર્ગ આદિ રાજાઓને પ્રતિબંધ કરી પુરય-બાપ વ્યરલેક આદિ તાત્વિક વિષયમાં અનુરક્ત બનાવ્યા હતા. જે ૧૪
यश्चन्द्रभाणसंज्ञ कायस्थं मण्डलीकमिव भूमौ । निजभक्तं शिष्यमिव प्रणीतवान्वचनचातुर्यात् ॥१५॥
વાદ્યા