________________
५७०
[ सर्गः ८ श्लो० १३०-१३२
हीरसौभाग्यम्
कपोलभित्तौ मृगनाभिपकै - चित्रीकृतोऽस्या मकरश्चकासे यद्वेश्मनोऽदृश्यतनोरनङ्ग-तयात्मयोनेखि लक्ष्म लक्ष्यम् ॥ १३० ॥
यस्याः शासनदेवताया कपोलो गण्डस्तद्रूपायां भित्तौ कुडये मृगनाभेः कस्तूरिकायाः परकैः कृत्वा चित्रीकृत आलेख्यतां प्रापितो 'मकरो मत्स्यविशेषः लोके 'मगर' इति प्रसिद्धः । चकासे शोभते स्म । कपोलपत्रान्मकरात्सकेतुः' | 'कपोले पत्रवल्लीरूपान्मकरात्' इति तद्वृत्तिः । उत्प्रेक्ष्यते - आत्मयोनेर्मकरध्वजस्य लक्ष्य जनदृग्गोचर लक्ष्म har चिह्नमिव । किंभूतस्य आत्मयोनेः । यद्वेश्मनो यैव शासनदेवतैव वेश्म वासंभन यस्य । पुनः किंभूतस्य । अनङ्गतया अशरीरत्वेन शंभुना भस्मीकृत्य नामशेषीकृतत्वात् अदृश्या न नयनगोचरीभूता तनुः शरीरं यस्य ॥ इति कपोलः ॥
*લેાકા
શાસનદેવીના એ કપાલરૂપી એ ભીતપર કસ્તૂરીના પ્રવાહીથી આલેખન કરાયેલા મગર ભે છે તે જાણે દેવીના શરીરરૂપી ધરમાં રહેલા તેમજ ઈશ્વરવડે ભસ્મીભૂત થવાથી અદૃશ્ય શરીરવાળા वामदेव या प्रत्यक्ष यिह्न न होय ! ॥ १३० ॥
हिरण्यगर्भः प्रणयन्सुरीं तां विद्मोऽरविन्द वदनीचकार । मरन्दलुभ्यन्नयनद्विरेफौ, न चेद् भवेतां कथमन्यथास्मिन् ॥ १३१ ॥
वयमेव विद्मः जानीमः उत्प्रेक्षामहे वा । हिरण्यगर्भः विधाता । 'हिरण्यगर्भो लोकेशो नाभिपद्मात्मभूरपि' इति हैम्याम् । तां जिनशासनाधिष्ठात्रीं सुरीं प्रणयन् घटयन् सन्नरविन्द प्रफुल्लत्पद्मं वदनीचकार तस्या मुखं कृतवान् । एवं चेन्न तर्हि अन्यथा अपरप्रकारेण अरविन्दव्यतिरेकेण अस्मिन्नानननलिने मरन्दार्थ मकरन्दपानकृते लुभ्यतौ लोलुपीभवन्तौ नयने लोचने एव द्विरेफौ भ्रमरौ कथं केन प्रकारेण भवेताम् ॥
લેાકા
અમે જાણીએ છીએ કે : બ્રહ્માએ શાસનદેવીનું સર્જન કરતાં કમલને દેવીના મુખરૂપે બનાવ્યુંજો એમ ના ઢાય તેા મુખરૂપી કમલ ઉપર રસલાલુપી લેાચન-યુગલરૂપ ભ્રમરો કેવી રીતે હાઈ
राडे ? ।। १३१ ॥
स्फुरन्महोगोचरिताखिला शौ, भूपाविवास्या भवतः स्म नेत्रौ । अधारिषातां कथमातपत्रे, पक्ष्मोपधेमूर्धनि चेन्न ताभ्याम् ।। १३२ ।।
अस्याः सुधाशनसारङ्गलोचनाया नेत्रौ नयने भूपाविव राजानाविव भवतः स्म