________________
ચંદ્રના પ્રકાશ સમાન છે અને જે સંયમીઓને તત્કાળ સંમત છે, તે સમતાને હું અત્યંત ભાવું છું. (૧૪૦)
જે ભાવિકાળના ભવભાવોથી સંસારભાવોથી નિવૃત્ત છે તે હું છું. એમ સાધકે મળથી મુક્ત થવા માટે, પરિપૂર્ણ સુખના નિધાનભૂત નિર્મળ નિજસ્વરૂપને પ્રતિદિન ભાવું છું. (૧૪૩)
ભ્રાંતિના નાશથી જેની બુધ્ધિ સહજ પરમાનંદયુક્ત ચેતનમાં એકાગ્ર છે, એવા શુધ્ધ ચારિત્રમૂર્તિને પ્રત્યાખ્યાન છે. પરસમયમાં જેમનું સ્થાન છે એવા અન્ય યોગીઓને પ્રત્યાખ્યાન હોવા છતાં પ્રત્યાખ્યાન હોતું નથી; તેવાં સંસારીઓને ફરી ફરીને ઘોરપરિભ્રમણ થાય છે. (૧૪૫)
જે સહજ તત્ત્વ (આત્મતત્ત્વ) અખંડિત છે, શાશ્વત છે, સકળ દોષથી દૂર છે, ઉત્કૃષ્ટ છે, ભવસાગરમાં ડૂબેલા જીવસમુહને નૌકા સમાન છે અને પ્રબળ સંકટોના સમુહરૂપી દાવાનાળને શાંત કરવા જળ સમાન છે તે સહજ તત્ત્વને હું પ્રમોદથી સતત નમું છું. (૧૪૯)
ઘોર સંસારનું મૂળ એવા સુકૃત અને દુષ્કૃતને સદા આલોચી આલોચીને હું નિરુપાધિક, સ્વાભાવિક ગુણવાળા શુધ્ધ આત્માને આત્માથી જ અવલંબુ છું. પછી દ્રવ્યકર્મસ્વરૂપ સમસ્ત પ્રકૃત્તિને અત્યંત નાશ પમાડીને સહજવેલસતી જ્ઞાનલક્ષ્મીને પામીશ. (૧૫૨)
આત્મા આત્માને આત્મા વડે આત્મામાં અવિચળ રહેઠાણવાળો દેખે છે, તે અનંગ સુખમય, અતીન્દ્રિય આનંદમય એવા મુકિત લક્ષ્મીના વિલાસોને અલ્પકાળમાં પામે છે, તે આત્મા દેવેન્દ્રોથી, સંયમધરોથી પંડિતથી, વિદ્યાઘરોથી અને ભૂમિગોચરોથી વંદનીય છે. હું તે સર્વ પ્રકારે વંદનીય તેમજ સકલ ગુણનિધિને તેના ગુણની અપેક્ષાથી, ઈચ્છાથી વંદન કરું છું. (૧૫૪)
નિજભાવથી ભિન્ન એવા સકળ વિભાવને તજીને એક નિર્મળ ચૈતન્ય માત્રને હું ભાવું છું. સંસાર સાગરને તરી જવા માટે જેને જિનેન્દ્રોએ ભેદરહિત કહ્યો છે એવા મુકિતના માર્ગને પણ હું નિત્ય નમું છું. (૧૫૯) પુદ્ગલ સ્કંધો વડે જે અસ્થિર છે એવી આ ભવની મૂર્તિરૂપ કાયાને ત્યજીને હું સદા શુધ્ધ એવો જે જ્ઞાનશરીરી આત્મા તેનો આશ્રય કરું છું. (૧૬૬)
૬૩