________________
૩૧૪
* શ્રાવક કવિ ઋષભદાસકૃત
સસનેહી હલ વીહલ, સ્વામ-પ્રદ્યુમ્નની પ્રીતિ ભલ;
સનેહે સબલો લખમણ-રામો, જંપે અરજુન-ભીમનો નામો. ર૭૬૦ નમીવિનમી વિદ્યાધર ભાઈ, એક એકહાં બહુ સુખદાઈ;
અહજીનિ થાયે ઓ ભ્રાતો, સનેહ સબલો કહ્યો નવિ જાતો. ૨૭૬૧ તે લેવા ન દિયે દીખાય, તુજ પરણાવીસ કન્યાય;
અહુજી કહે સાંભલ ભાઈ ! દીખ્યા કાજે હોય અંતરાઈ. ૨૭૬૨ મુજને તુજ મોહ અપારો, તેણે ન લેવો સંયમભારો;
પણ પરણું નહિ નિરધારો, મેં આદરવો વ્રત ભારો. ૨૭૬૩ લીધી ભાઈની આજ્ઞા રંગે, શીલવ્રત ધરે મન રંગે; પંડિતમાંહિ નર પહેલો, ધનવંતમાં તેડે વહેલો.
૨૭૬૪ ......... ... .... ....... . .. દાતારો ને અતિગંભીરો, જેહનું વર્ણવ કરતો હીરો.
૨૭૬૫ છત્રીસ પ્રતિષ્ઠા કીધી, શેત્રુંજગિરિ યાત્રા પ્રસિદ્ધિ;
સિદ્ધાચલેં દેહશું જોઈ, હીરાના શ્રાવક એ હોઈ. ૨૭૬૬ સંઘવી ધૂઓ ઉદયકરણ, સેવે ગુરુ હરના ચરણ;
પારખ રાજી વજીઆ જોડી, જેણે ખરચી ધનની કોડિ. ૨૭૬૭ સોની જુઓ શ્રી તેજપાલ, મહાદાતા ને બુદ્ધિ વિશાલ; શ્રાવક રાજા શ્રીમધ, જેણે કીધી કરણી ભક્ત.
૨૭૬૮ ઠકર જયરાજ જસવીરો, દીયે દાન ગપતિ નર ધીરો;
ઠકર કાકા ને વાઘા, પુણ્ય કરણીયે હુઆ આઘા. ૨૭૬૯ ઠકર લાઈ કુંઅરજી કહીયે, ભાઈ સાહ ધર્મસી મુખે લહીએ;
સાહ લકો ને દોસી હીરો, શ્રીમદ્ધ સોમચંદ ગંભીરો. ૨૭૭૦ ગાંધી કુંઅરજી બાહુઆય, હિરના શ્રાવક કહેવાય;
રાજનગરે હુઓ વછરાજ, નાનાવિધ કરે શુભકાજ. ૨૭૭૧ મહાદાતા કુંઅરજી જવેરી, સાહ મૂલાની કરતિ ઘણેરી; હીર સૂર પુંજો બંગાણી, દોસી પનાજી ગુણખાણિ.
૨૭૭ર દોસી અબજી પાટણમાંહિ, સોની તેજપાલ ટોકર ત્યાંહિ; સાહ કકૂ ગોના જેહ, હીરના શ્રાવક કહું તેહ.
૨૭૭૩ વિસલનગરના શ્રાવક સારો, સાહ વાઘો અત્યંત ઉદારો;
દોસી ગલા મેઘા ખાસ, વીરપાલ વીજા જિણદાસ. ૨૭૭૪ સીરોહીના શ્રાવક સારો, આસપાલ સચવીર ઉદારો;
તેજા હરખા બુદ્ધિ વિશાલો, મહેતો પંજો ને તેજપાલો. પા. ૨૭૬૫.૧ પંક્તિ નથી. ૨૭૬૮.૧ રાય (“જુઓને બદલે) ટિ. ૨૭૬૦.૧ સ્વામ-પ્રદ્યુમ્ન = શાંબ-પ્રદ્યુમ્ન.
૨૭૭૫