________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
૨૧૭
વાસ તવ હીરનો આવીઓ, ધર્યો મસ્તકે સાર રે;
શેખ પચવીસ ઘોડા દીયે, રૂપક દસહી હજાર રે. લખત. ૧૮૯૯ સંઘ ખરચ ઘણા કર્યા, વાધ્યો વીરનો ધર્મ રે;
જસ વાધ્યો ભાણચંદનો, મોટું હીરનું કર્મ રે. લખત. ૧૯૦૦ બરહાનપુરે ગયો પાતશા, પુંઠે છે ભાણચંદ રે;
નગર તિહાં લૂંટતું રાખીઉં, હુઓ લોક આણંદ રે. લખત. ૧૯૦૧ માઈ દાંતનો મામલો પડ્યો, સોની શ્રી ભોજરાજ રે;
ઘાલીઓ ભાખસી કુટુંબણ્યું, માગે દામ મહારાજ રે. લખત. ૧૯૦૨ ભાણચંદે તસ છોડવ્યો, ખરચી દામ ઘરિ જાય રે;
લોક મુકાવી મારતો, કરી તામ પૂજાય રે. લખત. ૧૯૦૩ અનેક તિહાં ખરચ બીજાં થયાં, દીધી દસહી દીખાય રે;
દેહરાં દસ તિહાં કરાવી, એ સહુ હીર પસાય રે. લખત. ૧૯૦૪ અનુકરમિ આવ્યા આગરે, મલ્યા જઈ ગિર સાહિ રે;
ફેરી ફરમાન કરાવી, પૂજે તેહ પણિ પાય રે. લખત. ૧૯૦૫ અનુકરમિ માલપુરિ ગયા, વીજામતસ્ય વાદ રે;
જસ હુઓ તિહાં ભાણચંદનિ, કીધો એક પ્રાસાદ રે. લખત. ૧૯૦૬ કનકમિ કલસ ચઢાવીઓ, કરી બિંબ પ્રતિષ્ઠી રે;
પછિ મારૂઆડમાં આવીઆ, હવી સોવનવૃષ્ટિ રે. લખત. ૧૯૦૭ જાલોરે ચોમાસું રહ્યા, હુઈ સબલી જગીસ રે;
સુણી શ્રાવક દીક્ષા લેય, જણા તિહાં એકવીસ રે. લખત. ૧૯૦૮ ચેલા અહિસી તણી સંપદા, હવા તેર પંન્યાસ રે;
શ્રી ઉદયચંદ પ્રમુખ વળી, એક એકપિ ખાસ રે. લખત. ૧૯૦૯ અવલ ચેલો એક અતિ ભલો, સિદ્ધચંદ તસ નામ રે,
મોહોત આપે બહુ પાતશા, કરિ ચિંતવ્યું કામ રે. લખત. ૧૯૧૦ બત્રીસ ચોર એકદા વલી, બરહાનપુરિ મરાય રે;
ગયો સિદ્ધચંદ ધાયે તહિ સમસેર તસ સાહિ રે. લખત. ૧૯૧૧ હુકમ લેઈ સહુ છોડીઆ, આપ્યાં વસ્ત્ર જ તામ રે;
- અનેક ઉંબરાવ મુકાવીઆ, કર્યા ભલભલાં કામ રે. લખત. ૧૯૧૨ જયદાસ અપો લાડ વાણીઆ, માર્યો અસત ગઈ અંદરે; | દોય હાથી તલ નાંખીઆ, મુંકાવે સિદ્ધચંદ રે. લખત. ૧૯૧૩ જઈ ઘરે સોચ માને ઘણું, ભણ્યા એકઠા દોય રે;
આણ ન લોપતા ઉંબરા, હજારી દસ હોય રે. લખત. ૧૯૧૪ ટિ. ૧૮૯૯.૧ વાસ = વાસક્ષેપ ૧૯૦૮.૧ જગીસ = અભિલાષા, હોંશ (સં. જિગીષા)
૧૯૧૦.૨ મોહોત = મહત્ત્વ