________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
૧૯૫
સંવત સોલ છેતાલા વરશે, પ્રગટ્યો તિહાં જેઠ માસે;
અજુઆલી નૌમિ જિન થાપ્યા, પોહોતી મનની આસો હો. હી. ૧૬૯૬ અનંતનાથ જિનવરનિ થાપ્યા, ચૌદમો જેહ જિસંદો;
ચઉદ રત્ન તણો તે દાતા, નામે અતિ આણંદો હો. હરજી. ૧૯૯૭ પંચવીસ હજાર રૂ૫યા ખરચ્યા, બિંબપ્રતિષ્ઠા જાહા રે;
ચીવર ભૂષણ રૂપક આપે, સાતમીવછલ ક્યાં આર હો. હી. ૧૯૯૮ સોમવિજયને પદવી થાય, રૂપે સુરપતિ હારે;
કહિણી રહિણી જેહની રે સાચી, વચન રસે તે તારે હો. હી. ૧૬૯૯ ઈદ્રભુવન જસ્ દેહરું કરાવ્યું, ચિત્ર લિખિત અભિરામ;
ત્રેવીસમો તીર્થકર થાપ્યો, વિજય ચિંતામણિ નામ હો. હી. ૧૭૦૦ ઋષભ તણી તેણે મૂરતિ ભરાવી, અત્યંત મોટી સોય;
મુંદરામાં જઈને જુહારો, સમકિત નિરમલ હોય હો. હી. ૧૭૦૧ અનેક બિંબ જેણે જિનનાં ભરાવ્યાં, રૂપક કનક મણિ કેરાં;
ઓશવંશ ઉqલ જેણે કરીઓ, કરણી તાસ ભલેરા હો. હી. ૧૭૦ર ગિરિ શેત્રુજે ઉદ્ધાર કરાવ્યો, ખરચી એક લખ્ય લ્યાહારી;
દેખી સમકિત પુરુષ જ પામે, અનુમોદ નરનારી હો. હી. ૧૭૦૩ આબુગઢનો સંઘવી થાય, લહિણી કરતા જાય;
આબુગઢ અચલેશ્વર આવે, પૂજે ઋષભના પાય હો. હી. ૧૭૦૪ સાતે ખેત્રે જેણે ધન વાવ્યું, રૂપક નાણે લહિણા;
હર તણા શ્રાવક એ હોયે, જાણું મુગટ પરિ ગરિહિણાં હો. હી. ૧૭૦૫ સોની શ્રી તેજપાલ બરાબરિ, નહિ કો પૌષધ ધારી; . વિગથી વાત ન અડકે થાંભે, હાથે પોથી સારી હો. હીરજી. ૧૭૦૬ હીર તણા શ્રાવક સોભાગી, એક એકર્ષે વાર;
હીર ચોમાસું રહે ત્રંબાવતી, સકલ જંતનો તાર હો. હી. ૧૭૦૭ હબીબલો ત્રંબાવતી માંહિ, ગાડૂઆ જેહવો જાડો;
મણ માટે ખોજો ખાય, ઠંઢિલિ જાય બહુ પાડો હો. હીરજી. ૧૭૦૮ વીર તણી તેણે અવજ્ઞા કીધી, ધનનું બાનું દેઈ;
મિથ્યાતી મહીઓ માંહિ મલીઓ, હીર બાહિરે કાઢેય હો. ૧૭૦૯ ચૌરાસી ગછના મુનિ મલીઆ, વણ કાઢ્ય નીકલીઓ;
હર તણે ચરણે તે નમીઆ, પંડિંથી નર પલીઆ હો. હીરજી. ૧૭૧૦,
ટિ. ૧૭૦૫.૧ સાત ખેત્ર = સાધુ, સાધ્વી, શ્રાવક, શ્રાવિકા, જ્ઞાન, જિનબિંબ, જિનમંદિર. ૧૭૦૫.૨ ગરિહિણાં = ઘરેણાં ૧૭૦૬.૨ વિગથા = દેશકથા, રાજ્યકથા, સ્ત્રીકથા અને ભક્તકથા. ૧૭૦૮.૨ ઠંઢિલિ જાય = મળત્યાગ માટે જાય