________________ 98 શ્રાવક કવિ ઋષભદાસકૃત સઘળે વાત વિમાસી તામ, હવડાં છેડ્યાનું નહિ કામ; કલેશીઓ લઈ લીધો માંહિ, દિયે શિક્ષા મ મ વઢજે ક્યાંહિ. 822 અસ્ય કહી મુહૂરત રહી સાર, ગંધારેથી કર્યો વિહાર; શકુન સંચ ભલો તિહાં થતો, જિમણો ગજ આવે ગાજતો. 823 કહે તુજ મહિમા જગ ગાજત્યે, મુજ દેહી પરિ જસ વાધયે. ગજપૂજા જિમ પામે બહુ, તિમ તુમનિ જગિ પૂજે સહુ. 824 નકુલ બોલતો જિમણો જાય, તે વિચાર કહે તિણિ ઠાય; મુજ આગળિ જિમ ભાજે અહી, દુર્જન નાસે તુમથી સહી. 825 કુંકુમટોડર સહિત પણિ ગાય, કહિ મુજ પરિ મુનિવર પૂજાય; કુંભ એક ભર્યો તે નીર, નિરમલ કરતિ હોસ્ય હીર. 826 અથવા માહરી પેરે જોય, સંપૂર્ણ ઋદ્ધિ તાહરે હોય; શકુનસાર લહી સંચરે, ચાંચોલ ગામ માંહિ રવિવું કરે. 827 જંબૂસર ધુઆરણ જ્યાંહી, નદીમહી તે ઉતર્યા ત્યાંહી; ગાજી બોલે નદીનાં નીર, આજ પવિત્ર કરે ગુરુ હીર. 828 ઉતર્યા મહીને પોહોતા સહી, વડલી ગામે આવ્યા વહી; ખંભાયતી-સંઘ તિહાં પણ જાય, હીર ગુરુના વંદે પાય. 829 શાસનદેવી અધિષ્ટા જેહ, રાતે વંદન આવી તેહ; કંકૂ મોતી હાથે રહી. હીર ગુરુને વધાવ્યા સહી. 830 કહે દેવી મુખ સાંભળી હિર, પૂર્વ દિશિ અકબર ગંભીર; તુમનિ ઇચ્છે છે તે અતી, જિમ ભરતાને ઇચ્છે સતી. 831 જાણો વેગિ હીરસૂરિંદ, વધે લાજ જિમ દુતીઆચંદ. સુણી વાણી ને ચાલ્યા વહી, સોજીતરામાં આવ્યા સહી. 832 માતરમાં આવ્યા મુનિરાય, બારેજા માંથી કીધા પાય; અમદાવાદમાં નગર છે જ્યાંહિ, હરમુનિ પછે આવ્યા ત્યાંહી. 833 અનેક શ્રાવક સાંહમા જાય, રથિ બેસી રંભા ઊજાય; - ગરથ અશ્વ પાલખી બહુ, યાચક જન મિલીઆ તિહાં સહુ. 834 બહુ આડંબર તિહાંકણિ થાય, સાહેબખાન તવ સામો જાય; હીરગુરુને લાગો પાય, કહે તુમકું તેડે પાતશાહ. 835 અસ્ય વચન તિહાં ખાનિ, કહી, રાજનગરિ તેડી ગયો સહી; સુહસ્તિસૂરિને સંપ્રતિરાય, સાહિબખાન તેડી તિમ જાય. 836 પા. 822.2 દિ શિ મ મ બોલજે ક્યાંહિ 830.1 અદા 830.2 તણે જ વધાવ્યા 831.2 ભરતારને ટિ. 832.1 ધુતીઆચંદ = બીજનો ચંદ્ર