________________
શાંતિદાસ નગરશેઠ
૧૮ - મિત્ર. તેમની
પોયણી જ ઉકેલી ચાંદની
એક મિત્ર. તેમની દીકરી મલ્લિકા.
સરોવરમાં ખીલેલી પોયણી જેવી નમણી હતી મલ્લિકા. પૂનમની રાતે આકાશમાં ખીલી ઊઠેલી ચાંદની જેવી રૂપાળી હતી મલ્લિકા. મંદિરમાં પ્રસરેલી સુગંધ જેવી સંસ્કારી હતી મલ્લિકા. - પાલિતાણાની યાત્રાથી પાછાં આવતાં પદ્માવતી જામનગરમાં મામાના ઘરે રોકાઈ, એક જ દિવસ રોકાઈ, પરંતુ તેણે નિહાળી મલ્લિકાને. મલ્લિકાને જોતાં જ પદ્માવતી મુગ્ધ બની ગઈ. મામા દ્વારા મલ્લિકાની માગણી
કરી.
મલ્લિકાનાં માતાપિતાને થયું, પોતાની દીકરીનાં ભાગ્ય ઊઘડી ગયાં.
લગનનું મુહૂર્ત નક્કી થયું. અમદાવાદના માર્ગોએ ભવ્ય વરઘોડો ફર્યો ધામધૂમથી લગ્ન થયાં. લગ્નપ્રસંગે દાન કર્યા. શેઠ શાંતિદાસ, મલ્લિકા અને પદ્માવતી પોતાના ભવ્ય પ્રાસાદમાં રહે છે. પ્રભુ પ્રસન્ન થાય એ રીતે સઘળાં કામ તેઓ કરે છે. વેપારમાં પ્રામાણિકતા, વ્યવહારમાં પરોપકાર અને જાહેર કાર્યોમાં દાન. આમ, પાંચેક વર્ષો સપનાની પેઠે વીતી ગયાં.
ત્યારે અકબર, અકબરની બેગમ શમશાદ..
હા, ચિતોડના માનસિહની વફાદારી અકબરને મળી ત્યારે માનસિંહે પોતાની બહેનને અકબર સાથે કરવી.
માનસિંહની બહેનનું નામ જયવંતી. અકબરના શાહી
