________________
પૂ. શાસનસમ્રાશ્રીની ઈમિયાકાર સંપmતી"
આ પ્રસંગસાતમો જ
સમયઃ વિ. સં. ૧૯૧ અષાઢ સુદ-૧૦ લગભગ સ્થળઃ વિશાશ્રીમાળી જૈન વાડી, ઘોબીચકલા-મહુવા.
અષાઢી ચૌદશને ત્રણ-ચાર દિવસની વાર હતી. વ્યાખ્યાન-સમાપ્તિ બાદ પૂ.શ્રીની પાસે મહુવા સંઘના આગેવાનો બેઠા હતા. ખાસ કરીને લલ્લુ પટણી, લક્ષ્મીચંદ ધામી, હરજીવન છગન, હીરા ઉમેદ, ગુલાબચંદ વિઠ્ઠલ વગેરે હતા. એવામાં એક મારવાડી ગૃહસ્થ વંદનાર્થે આવ્યા. પૂ.શ્રીને વંદન કરીને બેઠા. પૂજ્યશ્રીએ આગંતુકને પૂછ્યું કે ભાઈ ક્યાંથી આવો છો? કયાંના છો? આવવાનું પ્રયોજન? વિગેરે. આગંતુકે–બાપજી, માળવામાં રાજગઢનો છું. ચારિત્રની ભાવના છે. આ સાંભળી પટણીએ ત્રાંસી આંખે એઓ સામે જોઈ સાહેબજી ! યોગ્ય લાગે તો વિચારો. પૂજ્ય મહારાજશ્રી–પટણી એમ ઉતાવળે આંબા ન પાકે. એ અત્રે રહે, સૂત્રો ભણે અને ચોમાસા પછી વાત.
પટણી ધામી-હા સાહેબ, એ બરાબર છે. એ ચાતુર્માસમાં અભ્યાસ કરી તૈયાર થઈ જાય એ પછી જ યોગ્ય લાગે તો આપશ્રી દીક્ષા આપજો. અને આગંતુકને રહેવા વિગેરેની વ્યવસ્થા અંગે ઘટતું કરવા આગેવાનોને જણાવ્યું. મોટા દેરાસર સામે જુની ધર્મશાળા છે એમાં એને એક ઓરડી અને યોગ્ય લાગે તે રીતે ભોજનાદિનો પ્રબંધ કરવો. સૂચનાનુસાર સંઘની પેઢીના મહેતાજીશ્રી વીરચંદભાઈને તે અંગે પટણીએ યોગ્ય સૂચનાઓ પણ આપી દીધી.
૫૮
