________________
( ઈંગિયાવાર સંપન્ન અનુભવોના ભંડાર )
પ્રસંગ બીજો
પૂ. શાસનસમ્રાટશ્રીની અગમચેતીની અપૂર્વ સત્યઘટનાઓ
સમયઃ વિ.સં. ૧૯૮૦ લગભગ વૈશાખ માસ. સ્થળઃ લલ્લુરાયજીની બોડીંગ આશ્રમ રોડ, અમદાવાદ ભરઉનાળાના એ દિવસો હતા. સાંજનો સમય. પૂ.શાસનસમ્રાટશ્રી બોડીંગના ઓટલા ઉપર સાંજનું પ્રતિક્રમણ કરવાની તૈયારીમાં હતા. અને પૂ.શ્રીના અનન્ય ભક્ત કેશવલાલ અમથાશાવકીલ અને જેસિંગભાઈ કાળિદાસ શેરદલાલના પુત્ર શ્રીસારાભાઈ પૂ.શ્રી ને વંદન કરવા માટે આવ્યા. વંદન કરીને પાટ પાસે બેઠા. અને પૂ.શ્રીએ સારાભાઈને કહ્યું કે અલ્યા સારાભાઈ! કેશવલાલને જલ્દી ઘરે લઈજા. અને ઘરે મૂકી પાછા આવી અને સમાચાર જે હોય તે આપી જા. સારાભાઈ અને વકીલ વિચારમાં પડી ગયા કે આજે મહારાજશ્રી આમ કેમ કહે છે. બે ત્રણ મિનિટ થઈ એટલે પાછા પૂ.શ્રીએ સારાભાઈને કહ્યું કે હું કહું છું તેથી જલ્દી ઊભા થાઓ અને કેશવલાલને ઘોડાગાડીમાં ઘેર લઈ જા.
તુરત બંને ઊભા થયા. ઘોડાગાડી કરી બંને ઝાંપડાની પોળે ગયા અને ઘરે પહોંચ્યા. ઉનાળાનો સમય. એટલે ઘરમાં ઠંડક માટે આઈસ્ક્રીમ બનાવેલ. બન્ને ખુરશી ટેબલ ઉપર ગોઠવાયા. આઈસ્ક્રીમ આવ્યો. બન્નેએ એને ઈન્સાફ આપ્યો. કેશુભાઈ–કેમ સારાભાઈ બીજી પ્લેટો મંગાવીએ ને ગરમી સખત છે. બીજી પ્લેટો આવી આઈસ્ક્રીમ ખાતાં ખાતાં અચાનક વકીલ ખુરશીમાંથી નીચે ફસડાઈ પડ્યા. મોઢેથી વમન થયું. સારાભાઈ ગભરાઈ ગયા.
૨૯
