________________
સેરીસાતીર્થમાં નૂતનજિનાલયમાં પ્રભુ પ્રવેશ
♦ પ્રસંગ પહેલો
સમય : ૧૯૮૦ લગભગ પોષવદ સ્થળ : સેરીસાતીર્થ
વિ.સં. ૧૯૮૭ના અરસામાં પૂજ્યશાસનસમ્રાટશ્રી કલોલ ડાંગરવા વિગેરે ગામોમાં વિચરતા હતા. કલોલ ગાયકવાડ સ્ટેટનું ગામ. એમાં એક માથાભારે ગોરધન અમુલખભાઈ વકીલ કરીને રહે. એ લોકો મૂળસ્થાનકવાસી પરંતુ શાસનસમ્રાટશ્રીની અમોધવાણીએ મૂર્તિપૂજક બનેલ. કલોલમાં બીજા પણ ૬૦ જેટલા ઘરો મૂર્તિપૂજક બનેલા.
પૂજ્યશ્રીના ઉપદેશથી અમદાવાદના શેઠ જમનાભાઈ ભગુભાઈએ નાનું એવું સુંદર જિનાલય પણ બંધાવેલ.
ગોરધનભાઈ વકીલ પૂજ્યશ્રીના અનન્ય ભક્ત બની ગયેલા. એમણે પૂજ્યશ્રીને સેરીસાની વાત કરી. પૂ.શ્રી ત્યાં ગયા અને ગામના તળાવના કાંઠા ઉપર પડેલ પાર્શ્વનાથ પ્રભુજીની આશાતના થતી જોઈ હૃદય દ્રવી ઊઠયું. પ્રતિમાજી તળાવની પાળ ઉપર પડેલ. ગામલોકો એના ઉપર છાણા થાપે તો કોઈ બીજી પ્રતિમાની ઉપર કપડા ધોવે. પૂજ્યશ્રીએ બધીય પ્રતિમાજીઓ ત્યાંથી ઉપડાવી જુના ખંડેર દેરાસર પાસે ભેગા કર્યા. જુના દેરાસર પાસેથી શાસનદેવીશ્રી અંબિકાજીની ભવ્યમૂર્તિ પણ મળી આવી. શોધાશોધ કરતાં ચારપાંચ પ્રતિમા ને બેકાઉસ્સગીઆજી વિગેરે મળ્યું અને એક શિલાલેખ મળ્યો. પૂ.ઉદયસૂરિજી મહારાજશ્રીએ એમાંથી પૂજ્યશ્રીને જણાવ્યું કે આ કોઈ સે૨ીસા નામનું મહાતીર્થ પહેલાં હોવું જોઈએ. તીર્થકલ્પમાંથી ઈતિહાસ મળ્યો. ખાત્રી
૨૪
