________________
જે પ્રગટ સુખ દેનાર હારે, ધર્મ તે સે નહિ, મુજ મુખ ભાવેને નિહાળી, નાથ કર કરૂણા કંઈ. ૧૯ મેં ભોગ સારા ચિંતવ્યાં તે, રોગ સમ ચિંયા નહિ, આગમન ઈચ્છયું ધનતણું, પણ મૃત્યુને પ્રીછયું નહિ, નહિ ચિંતવ્યું મેં નરક, કારાગાર સમી છે નારીઓ, મધુબિંદુની આશા મહીં, ભય માત્ર હું ભૂલી ગયો. ૨૦ હું શુદ્ધ આચાર વડે, સાધુ હૃદયમાં નવ રહ્યો, કરી કામ પર ઉપકારનાં, યશ પણ ઉપાર્જન નવ કર્યો, વળી તીર્થના ઉદ્ધાર, આદિ કઈ કાર્યો નવ કર્યા, ફેગટ અરે આ લક્ષ, ચેરાશી તણું ફેરા ફર્યા. ૨૧ ગુરૂવાણુમાં વૈરાગ્ય કેરો, રંગ લાગ્યો નહિ મને, દુર્જનતણા વાકયે મહીં, શાંતિ મળે કયાંથી મને, તરૂં કેમ હું સંસાર આ, આધ્યાત્મ તે છે નહિ જરી, તુટેલ તળિયાને ઘડે, જળથી ભરાયે કેમ કરી. ૨૨ મેં પરભવે નથી પુણ્ય કીધું, ને નથી કરતે હજી, તે આનેતા ભવમાં કહે કયાંથી થશે, હે નાથજી, ભૂતભાવિને સાંપ્રત ત્રણે ભવ, નાથ હું હારી ગયે, સ્વામિ ત્રિશંકુ જેમ હું, આકાશમાં લટકી રહ્યો. ૨૩ અથવા નકામું આપ પાસે, નાથ શું બકવું ઘણું, હે દેવતાના પૂજ્ય ! આ, ચરિત્ર મુજ પિતા તણું, જાણે સ્વરૂપ ત્રણ લેકનું, તે મારું શું માત્ર આ,
જ્યાં કોડનો હિસાબ નહીં, ત્યાં પાઈની વાતે કયાં? ૨૪ હારાથી ન સમર્થ અન્ય, દીનને ઉદ્ધારનારો પ્રભુ, મહારાથી નહિ અન્ય પાત્ર, જગમાં જોતા જડે હે વિભુ, મુકિત મંગળ સ્થાન તોય, મુજને ઈચ્છા ન લક્ષ્મી તણી, આપે સમ્યગરત્ન શ્યામજીવને, તે તૃપ્તિ થાયે ઘણું. ૨૫