________________
૪૧
પૌષધોપવાસવત– સર્વ ત્યાગમય સાધુજીવનના પૂર્વ ઘડતરરૂપે દિવસ અગર દિવસરાત સર્વ સાંસારિક પ્રવૃત્તિથી નિવૃત્તિરૂપ અને ધાર્મિક ક્રિયાઓની પ્રવૃત્તિરૂપ આ વ્રત સાચી પ્રવૃત્તિ-નિવૃત્તિ સમજાવે છે ને આચરાવે છે.
પૌષધમાં મુખ્ય ચાર ત્યાગ કરવાના હોય છે. ૧. આહાર પિષધ-ભજનનો સર્વથા અથવા આંશિલ્યાગ
એટલે ઉપવાસ અગર એકાસણું કે આયંબીલ.. ૨. શરીર સત્કારપષધ-સર્વથા શરીરનું જ્ઞાન તથા વિભૂષા - ઈત્યાદિનેત્યાગ. ૩. બ્રહ્મચર્યપષધ-સર્વથા અબ્રહ્મનો ત્યાગ. બ્રહ્મચર્યનું પાલન. ૪. અવ્યાપારપષધ-સર્વથા ધંધા ધાપાને ત્યાગ. આરંભ-સમારંભને ત્યાગ. अप्रत्यवेक्षिता-अप्रमार्जितोम्गा-ऽऽदाननिक्षेप સંતાપમાડનાર-ઋત્યનુcશાખનાર
-તત્વાર્થ. અ. ૭/૨૯
ઢાળી પ્રભુ ડિમા પૂજીને પોષહ કરીએ, વાતને વિસારી રે વિકથાચારની, પ્રાયે સુરગતિ સાધે પર્વને દિવસેરે, ધર્મની છાયારે તરુસહકારની, શિતળ નહિ છાયારે આ સંસારની, કૂડી છે માયારે આ સંસારની, કાચની કાયારે છેવટ છારની, સાચી એક માયારે જિન અણગારની, એંશી ભાંગે દેશથકી જે પસહરે, એકાસણું કહ્યુંરે શ્રી સિદ્ધાંત મારે, સર્વથકી આઠ પહોરને ચૌવિહારરે, સંથાર નિશિરે કંબળડાભને, પાંચે પર્વ ગૌતમગણધર બોલ્યારે, પૂરવ આંક ત્રીસગણે છે લાભને,
પણ અતિચાર તછ જિનજી વ્રત પાળુ રે, તારક નામ સાચુંરે જો મુને તારશે.
–બારવ્રતની પૂજા.
તે
