________________
૩૨૬
ભગવાન બુદ્ધ હજાર કાર્દાપણુ આપીને તેણે શત્રુકને છોડાવ્યું. પણ શત્રુકનું ચિત્ત ચેરીમાં જ હતું. તેથી ભદ્દાને લઈને તે શહેરથી દૂર એક ડુંગરની ટોચ પર ગયે. ભદાએ તેને સમજાવવાનો ખૂબ પ્રયત્ન કર્યો, પણ તેણે માન્યું નહિ. છેવટે ભદ્દાએ તેને આલિંગન આપવાનું બહાનું કરીને તેને ડુંગરની ટોચ પરથી નીચે ધકેલી દીધા. ત્યારે
વનદેવીએ બોલી ઊઠી : 'न सो सब्बेसु ठानेसु पुरिसो होति पण्डितो। ईत्थी पि पण्डिता होति, तत्थ तत्थ विचक्षणी ॥
એટલે, બધી જગ્યાએ પુરુષ બુદ્ધિમાન હોય છે એમ નથી. ક્યારેક ક્યારેક હોશિયાર સ્ત્રી પણ પિતાની બુદ્ધિને પરચો આપે છે.'
આ પછી ભદા નિગ્રંથોના આશ્રમમાં ગઈ અને તેણે પોતાના વાળ કાઢી નખાવ્યા. જ્યારે વાળ ફરી ઊગવા લાગ્યા ત્યારે તે કુડલાકર થઈ ગયા. તેથી લેક એને “કુડલકે સા” નામથી ઓળખવા લાગ્યા. જ્યારે સારિપુત્તેિ વાદવિવાદમાં ભદ્દાને હરાવી ત્યારે તે બૌદ્ધ ભિક્ષુણી થઈ ગઈ
સુજાતા સેનાની દુહિતા ૨૩૬
સૌથી પહેલી શરણ ગયેલી ઉપાસિકાઓમાં (૧૧૭).
સુજાતા સેનાની દુહિતાનો ક્રમ પહેલે છે. એને જન્મ ઉરુવેલા પ્રદેશના સેનાનીના ઘરમાં થયો હતે. જુવાનીમાં એક વડલા પર રહેતી દેવતાની તેણે માનતા રાખી હતી કે, જો મને સારો વર મળે અને પહેલે દીકરે જન્મે તે હું તને દર વર્ષે યોગ્ય ભેટ ધરીશ.' એની ઈચ્છા પૂરી થઈ ત્યારે તેણે પોતાની માનતા પૂરી કરવા માટે ફક્ત દૂધની ખીર બનાવી અને વડલાની નીચેની
