________________
૩૧૬
ભગવાન બુદ્ધ
દબાવીને પેટ ભરાય એટલું ન ખાનાર, મિતાહારી, અભેચ્છા અને અલોલુપ થવું. એવું કરે તે જ ઈચછા છોડીને તૃપ્ત, અનિચ્છ અને શાંત થાય છે. ૯
મુનિએ ભિક્ષાટન કરીને વનમાં જવું અને ત્યાં ઝાડ નીચે આસન પર બેસવું. ૧૦
તે ધ્યાનરત ધીર પુરુષે મનમાં આનંદ માનવો. તેણે ઝાડ નીચે બેસીને મનને સંતોષ આપી ધ્યાન કરવું. ૧૧
ત્યારપછી રાત પૂરી થાય ત્યારે ગામમાં આવવું. ત્યાં મળેલા આમંત્રણથી કે બેટથી ઉલ્લસિત થવું નહિ. ૧૨
મુનિએ ગામનાં કુટુંબ સાથે સ્નેહ બાંધો નહિ, ભિક્ષા વિષે કશું બોલવું નહિ, સૂચક શબ્દ ઉચ્ચારવા નહિ. ૧૩
ભિક્ષા મળે તેય સારું, ન મળે તેય સારું. બંને માટે તે સમભાવ રાખે છે અને (પિતાના રહેઠાણ) ઝ ડની પાસે આવે છે. ૧૪
હાથમાં ભિક્ષાપાત્ર લઈને ફરનારે પોતે મૂંગે નહિ હોવા છતાં મૂંગાની જેમ વર્તવું અને મળેલી અ૮૫ ભિક્ષાને તિરસ્કાર અને દાતાનો અનાદર કરવો નહિ. ૧૫
શ્રેમણે (બુ) હીન માર્ગ કયો અને ઉત્તમ માર્ગ કરે તેનું સ્પષ્ટીકરણ કર્યું છે. સંસારની પાર બે વખત નથી જવાતું, તેમ છતાં જ્ઞાન એક જ પ્રકારનું હોય છે એમ નથી. ૧૬
જે ભિક્ષુને આસક્તિ નથી, જેણે સંસારઐત તેડવું છે અને જે કત્યાકૃત્યોથી મુક્ત થયો છે, તેને પરિદાહ રહેતો નથી. ૧૭ )
તને હું મૌનેય કહું છું—એવું ભગવાને કહ્યું –સુરધાર ઉપરનું મધ ચાટવાવાળા માણસની જેમ સાવધ રહેવું; જીભ તાળવે લગાડીને પણ જમવામાં સંયમ રાખવો. ૧૮
સાવધચિત્ત થવું, પણ વધુ પડતું ચિંતન પણ કરવું નહિ હીન વિચારોથી મુક્ત, અનાશ્રિત અને બ્રહ્મચર્યપરાયણ થવું. ૧૯
