________________
दान ऊपर-रत्नचूडकुमारनी कथा शी चिंता हती?" रोहक बोल्यो, "हे राजा, सांभळो मने एवी चिंता थई के, बकरीना उदरमांथी लींडी नीकळे छे, ते कोण बांधे छे?" राजाए कडं, "तेनो खुलासो तुं पोते ज कर." रोहक बोल्यो, "ते बकरीना उदरमां संवर्तक नामनो वायु छे. तेथी हे राजा, तेनी विष्टा गोळाकार थई जाय छे." पछी रात्रिने बीजे पहोरे पण प्रथमना पहोरनी जेम बन्यु एटले राजाए तेने चूंटी भरीने जगाड्यो. जाग्रत थया पछी राजाए रोहकने चिंता- कारण पूछ्युं, एटले रोहक बोल्यो, "हाथी कोठा आखं फल खाई जाय छे अने ते पार्छ आलुं ने आलुं छोडी दे छे, पण ते फळनी वच्चेनो सार (गर) पछी देखातो नथी. ते क्या जातो हशे? ए चिंता मारा हृदयमां थाय छे." राजा बोल्यो, "तेनुं कारण तें सारी रीते जाण्युं छे, माटे तुं पोते ज कहे." रोहक बोल्यो, "हाथीना उदरमा रहेला अग्निथी ते सर्व पची जाय छे" पछी त्रीजे पहोरे पण ते रोहक प्रथमनी जेम सुई गयो. राजाए तेने वस्त्रनी झापट मारी जगाड्यो, ते वखते तेणे चिंतानुं कारण पूछतां का के, "हे राजेंद्र खटाशने देखी उज्जवळ दाढोमांथी पाणी छूटे छे, तेनुं शुं कारण हशे?" राजाए कडं, "तेनुं कारण तुं पोते ज कहे." रोहके का, "दाढो दूधमांथी उत्पन्न थयेली छे, तेथी ते खटाशने जोईने जळ छोडे छे." एवी रीते चोथे पहोरे पण रोहकने निद्रा आवी. राजाए तेने शब्दथी तरछोडीने जगाड्यो. पछी चिंतानुं कारण पूछतां रोहक बोल्यो, "हे राजा, तमारे केटला बाप छे? ते विषे मने चिंता थाय छे." ते सांभळी राजा खेदातुर थई बोल्यो, "अरे! आ शुं बोले छे?" रोहक बोल्यो, "हे राजा, तमारे पांच बाप छे. जो तमे खोटुं मानता हो, तो ते विषे तमारी माता ज प्रमाणरूप छे." राजाए पूछ्युं, ते पिताओ कया? त्यारे रोहक बोल्यो, "पहेलो कुंभार, बीजो वींछी, त्रीजो धोबी अने चोथो अश्वशाळानो पाळक." पछी राजाए जईने पोतानी माताने पूछ्युं के, "मारे केटला बाप छे, ते कहो." राजमाता बने काने हाथ दईने बोली, "वत्स, तें आ शुं कां? जगतमां मान्य एवा तारे एक ज पिता हता." माताए आ प्रमाणे का, तो पण राजाए कदाग्रह छोड्यो नहीं, एटले तेणीए तेने कर्वा के, "ऋतुस्नान कर्या पछी मने कुंभकार वगेरेनुं दर्शन थयुं हतुं." आ सांभळी ते चमत्कार पाम्यो. पछी तेणे पुनः आवीने रोहकने पूछ्युं के, "तें ए शी रीते जाण्यु?" रोहके का के, "तमोए चारे पहोरे मने लात वगेरे मारीने जगाडेलो, ते उपरथी में ते चारेनुं अनुमान कयु. लोकपाळनी जेम उत्तम, सर्व दिशाओना स्वामी अने पृथ्वी उपर प्रख्यात एवा श्री जितशत्रु राजा ते तमारा पांचमा पिता हता." रोहकना आ वचन श्री बिमलनाथ चरित्र - प्रथम सर्ग
59