Page Text
________________
सम्यक्त्व उपर कुलध्वजनी कथा
"जे कोई पुरुष भूचर छतां पोतानी शक्तिवडे आकाशमां चाली शके तेवा पुरुषने हुं वरीश. आ ण जगतमां मान्य एवा बीजा कोईने पण वरीश नहिं." ते सांभळी राजा चिंतव्यं के, "आ पुत्रीए दुर्घट प्रतिज्ञा करी, हवे हुं तेनी प्रतिज्ञा शी रीते पूरी शकीश?" आवी रीते ते कन्यानो समय वीते छे, अद्यपि तेने तेवो योग्य वर मळतो नथी. तेथी ते हंमशां अहिं आवी जिनप्रभुनी पासे नृत्यगीत करे छे." आ वात सांभळी राजकुमार रात्रे पेलो अश्व तैयार करी ज्यारे अर्धरात्रि थई, त्यारे उडीने ते राजकन्या भवनमंजरीना भुवनमां आव्यो, त्यां तेणीना पलंग उपर अधुं चावेलुं तांबूल मूकी पाछो स्वस्थाने आवी तेणे ते अश्वने वींखी नाख्यो. राजकुमारी प्रभातकाळे पोताना पलंग उपर ते तांबूल जोई आश्चर्य पामती मनमां विचारवा लागी के, "रात्रे आ तांबूल कोणे नाख्युं हशे ?" बीजे दिवसे ते रात्रे खोटी निद्राथी सुती, तेवामां पहेला दिवसनी जेम राजकुमार आकाश मार्गे आव्यो. ।। ९०० ।। प्रथमनी जेम तेणे अर्धं चावेलुं तांबूल पलंग उपर मूकी जेवामां चालवा मांड्यं, त्यां राजकुमारीए वेगथी तेना वस्त्रनो छेडो मजबूत पकडी राख्यो अने पूछयुं के, "तमे कोण छो? कई रीते अने क्यांथी आव्या छो? ते कहो. " राजकुमारे पछी पोतानो सर्व वृत्तांत कही संभळाव्यो. तेनुं सर्व वृत्तांत सांभळी राजकुमारीए पोताना हृदयमां विचायुं के, "आ कुमारे मारी दुर्घट प्रतिज्ञा पूरी करी, हवे हुं आ आकाशगामी राजपुत्रने वरुं." आवुं चिंतवी तेणीए पोताना हृदयनो भाव जणाव्यो, एटले राजकुमार तेणीने परण्यो. ते कुमार रात्रे राजकुमारीना भवनमा अने दिवसे नगरमा रहेवा लाग्यो. भुवनमंजरीना अंगोनो विकास जोई तेनी सखीओए तेनी माताने सर्व जणावी दीधुं अने ते माताए राजानी आगळ जणाव्युं. राजा छूपो क्रोध करीने रह्यो, तेवामां कोई एक वेश्या परिवार साथे त्यां आवी. पोताने वखतनो लाग मळवाथी तेणीए नृत्य शरू कयुं अने पूर्वे नहीं जोयेली एवी कोई नवीन अद्भुत कळा बतावी, तो पण राजाए ते वेश्याने योग्य कांई आप्युं नहिं. ते उपरथी वेश्याए राजानुं मन चिंतातुर छे एम जाणी लीधुं, पछी तेणीए एकांते राजाने आग्रहथी पूछयुं एटले राजाए पोतानी सर्व बीना कही आपी. पछी वेश्याए राजानी आगळ कह्युं के, "ते छूपा माणसने हुं प्रगट करीश. " चतुर वेश्याए रात्रे जई छूपी रीते राजकन्याना भुवनना आंगणाने तेल मिश्रित सिंदूरथी लींपी पोताने घेर चाली गई. पछी प्रभाते राजपुरुषोने साथे लई ते चौटामां गई. त्यां जुगार रमवाने ठेकाणे सिंदूरथी लींपायेला चरणवाळो ते कुमार तेणीना जोवामां आव्यो. तरत ज वेश्यानी आज्ञाथी राजपुरुषो तेने पकडी श्री विमलनाथ चरित्र - पंचम सर्ग
340
| SR No. | 005931 |
| Book Title | Vimalnath Prabhunu Charitra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jayanandvijay |
| Publisher | Guru Ramchandra Prakashan Samiti |
| Publication Year | |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |